Ο Θεοδωράκης και η Παγκαλο-φεσάτη…»ανυπακοή».

του Γ. Σπηλιόπουλου

Είναι ξεκάθαροι πλέον στους περισσότερους, μετά την πάροδο των λίγων αυτών μηνών της ξένης κατοχής στη χώρα, οι εκ των προτέρω σχεδιασμοί των εξουσιαστών (σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία πριν την δημιουργία της όποιας κρίσης…) για το πώς θα χειραγωγήσουν τα ευρωπαϊκά έθνη, πώς θα εξαφανίσουν το κράτος πρόνοιας, πώς θα ποδοπατήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε ελευθερία, στο όνομα της δήθεν επιβίωσης των αγορών και μιας ψευδεπίγραφης ασφάλειας.  Οι ίδιες συμπεριφορές, οι λέξει προς λέξει ταυτόσημες δηλώσεις αξιωματούχων, οι βήμα προς βήμα πανομοιότυπες ενέργειες, από το δικό μας Καστελόριζο μέχρι το Γκάλγουέϊ της Ιρλανδίας, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία και στον ακραίο σκεπτικιστή ότι οι εξουσιαστές ακολουθούν κάποιο εγχειρίδιο επιβολής και διατήρησης της νεοταξικής κατοχής.

Αν μάλιστα η πιο πρόσφατα «διαβασμένη» σελίδα του αφορούσε τους «προθύμους» τύπου Μπακογιάννη, Κουβέλη,  Καρατζαφέρη και τους συνοδοιπόρους, Μπουτάρη, Καμίνη κλπ, άρχισε να γίνεται εμφανές στους μη κατευνασμένους, ότι η επόμενη σελίδα γράφει για τους «χρήσιμους».  Προσωπικότητες που όχι μόνον δεν ανήκουν στις τάξεις των οργάνων επιβολής και διατήρησης της κατοχής, αλλά έχουν και αντίθετη δράση!  Δίνουν όμως – όπως φαίνεται – την δυνατότητα με τους κατάλληλους χειρισμούς, να αποτελέσουν το ανάχωμα μιας ενδεχόμενης ακραίας και μη αναστρέψιμης λαϊκής αντίδρασης, που θα ανέκοπτε τα παγκοσμιοποιητικά σχέδια.

Έχοντας επί χρόνια τελειοποιηθεί οι παρελκυστικές τακτικές τους με τις δήθεν ελέγχουσες την εξουσία ΜΚΟ – με μόνο στόχο την αποϊδεολογικοποίηση δράσεων, την αποσπασματικοποίηση των αντιδράσεων και την επιλογή των ανώδυνων κατευθύνσεων – ώστε να εκτονώνονται και να ξεδοντιάζονται οι αντιστάσεις, ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα.  Την ρίψη των προβολέων σε κατάλληλα επιλεγμένους αντιπάλους, που για διάφορους λόγους θα τους ήταν προτιμότεροι από άλλους και πλέον επιθυμητοί.

Από τις σελίδες της Ρήξης (φύλο 64, Μάϊος 2010) παρουσιάσθηκε για παράδειγμα η προσπάθεια κατεδάφισης της όποιας αντίστασης στον νέο-οθωμανισμό, με την απίστευτη εκ πρώτης όψεως επίσκεψη των Ερντογάν-Παπανδρέου στον Μίκη Θεοδωράκη.  Και αφέθηκαν επίτηδες ασχολίαστα τα απαράδεκτα χασκόγελα με τον πασά και τον ανεκδιήγητο πρωθυπουργό των κατοχικών δυνάμεων, για να μην στενοχωρηθούν οι φίλοι που είχαν εγκολπωθεί τα γράμματα του Μίκη στη Δραγώνα παίρνοντας ελπίδα από την φωνή του!  Μίκης είναι αυτός, τα τραγούδια του μας έθρεψαν και μας στήριξαν, έχει κερδίσει την ανοχή.

Ήταν όμως εκείνη η τελευταία γραμμή του σχετικού άρθρου των ΙΩΝ (22-5-2010, Ελευθεροτυπία [2]) που έδειχνε την ιδεολογική μεθόδευση του πράγματος και την επιλογή του μεγάλου συνθέτη ως «χρησίμου»:

«Ο Ερντογάν δεν παρέλειψε να μιλήσει και για όσους διαφωνούν με την προσέγγιση: “Οπου υπάρχουν ακραίες δυνάμεις, υπάρχουν πάντα δυσκολίες”. Οι δυσκολίες παύουν να υπάρχουν -συμπληρώνουμε εμείς- όταν οι ακραίες δυνάμεις έχουν αρχηγό τον Θεοδωράκη.»

ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ!

ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ !
Οι ένοπλοι μηδενιστές,  δεν αξίζουν παρά το χλευασμό μας…

Ηχηρή απάντηση έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στις απειλές που εκτόξευσε εναντίον του η οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς», στην προκήρυξη με την οποία ανέλαβαν την ευθύνη για την επίθεση στο σπίτι του Μίμη Ανδρουλάκη.
Σε ανοιχτή επιστολή, η οποία φέρει τον ειρωνικό τίτλο «Ανοιχτή Δήλωση μετανοίας», ο Μίκης Θεοδωράκης απευθύνεται στους τρομοκράτες:

«Λεβέντες μου, σας καμαρώνω! Είστε οι συνεχιστές του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και του Άρη, σε σύγχρονη εκδοχή. Και γι αυτό η τελευταία ελπίδα του προδομένου Λαού μας. Με τη γενναία σας δημόσια αποκήρυξή μου μού ανοίξατε τα μάτια. Ομολογώ, έστω και καθυστερημένα, ότι υπήρξα ένας ελεεινός και σιχαμερός προδότης-συνεργάτης της χούντας και της αντιλαϊκής Δεξιάς και τώρα μετανιωμένος αποζητώ τη δίκαιη τιμωρία μου».
Και συνεχίζει: «Το σπίτι μου βρίσκεται σε μια μικρή πάροδο της οδού Γαριβάλδη, στην Επιφανούς 1, και, καθώς είμαι ξαπλωμένος, έχω απέναντί μου την πλαγιά του Φιλοπάππου, απ΄όπου σας είναι πανεύκολο να με κάψετε ζωντανό, για να με λυτρώσετε από τις τύψεις που με ζώνουν. Προς τούτο έχω ορθάνοιχτα τα παράθυρά μου για να σας διευκολύνω, με κίνδυνο να πάθω γρίπη. Όμως ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες, όταν έχει να κάνει με terroristes- τιμωρούς όπως εσείς… ».
Η επιστολή φέρει χειρόγραφη υπογραφή του Μίκη Θεοδωράκη κάτω από τη φράση «Je vous remercie» και υστερόγραφο: «Καημένε Παπαδόπουλε, πού είσαι να καμαρώσεις τη σπορά σου…».

Υπενθυμίζεται ότι η προκήρυξη της οργάνωσης έκανε λόγο για «επιφανείς προσωπικότητες της αντι-δικτατορικής αυτοεξορίας, στο Παρίσι της καλοπέρασης, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης», καθώς και για «γνωστούς πρώην αριστερούς με κύρος και διεθνή φήμη, που ξεπληρώνουν τις ολιγοήμερες διακοπές τους στα κρατητήρια της Ασφάλειας με βουλευτικά και υπουργικά αξιώματα