Αρχική > Βιβλία, Εκδηλώσεις, Πολιτισμός, Πολιτική > Βιβλιοπαρουσίαση: “Η Αποστασία των Διανοουμένων”, Πάτρα 15/2/2013

Βιβλιοπαρουσίαση: “Η Αποστασία των Διανοουμένων”, Πάτρα 15/2/2013

11 Φεβρουαρίου, 2013 Σχολιάστε Go to comments

Apostasiapatra

Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις και ο χώρος εναλλακτικής παρέμβασης «Κοινοτικόν» οργανώνουν εκδήλωση – παρουσίαση του καινούριου βιβλίου του συγγραφέα Γιώργου Καραμπελιά, «Η Αποστασία των Διανοουμένων». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου, στις 7.30 μ.μ., στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης (Πλ. Γεωργίου, Πάτρα).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Γιώργος Κακαρελίδης – Καθηγητής ΤΕΙ Πατρών
Γιώργος Παναγόπουλος – Καθηγητής Α.Ε.Α. Βελλάς Ιωαννίνων
και ο
Γιώργος Καραμπελιάς – Συγγραφέας του βιβλίου

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Θόδωρος Ντρίνιας.

Ακολουθεί ενδεικτικό απόσπασμα από το βιβλίο:
[…] Στα πρώτα χρόνια της σαρωτικής κρίσης, που άρχισε το 2009, μπροστά στην πανθομολογούμενη ανικανότητα και διαφθορά των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, ο ελληνικός λαός αναζήτησε προς στιγμήν, τη σωτηρία στη λεγόμενη «πνευματική ηγεσία». Και βρέθηκε μπροστά στην «προδοσία των διανοουμένων», την πλήρη εξάντληση των πνευματικών ρευμάτων που σφράγισαν τη μεταπολιτευτική περίοδο. Αυτή η «αποστασία», αυτή η κυριολεκτική «φυγή» από το σώμα και το πεπρωμένο του ελληνισμού, είναι το αντικείμενο του βιβλίου…
…αν η σύνθεση αποτελεί ένα καθολικό, πλανητικό, ζητούμενο, για τους Έλληνες συνιστά μια κυριολεκτικά υπαρξιακή συνθήκη. Ζώντας στα σύνορα των κόσμων, στη συμβολή τριών ηπείρων, προσπαθώντας να γεφυρώσουμε Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο, διαμορφώσαμε έναν πολιτισμό των συνόρων. Η διαλεκτική αποτελεί όρο της επιβίωσής μας: Όποτε επιτυγχάνουμε την αλληλοπεριχώρηση διάσπαρτων και κάποτε αντιφατικών στοιχείων, τότε έχουμε τη δυνατότητα μιας υψηλής παραγωγής πολιτισμού, ιδεών, πολιτικού αποτελέσματος. Αντίθετα, σε όλες εκείνες τις στιγμές που τα membra disjecta του ελληνισμού δεν κατορθώνουν να συντονιστούν, τότε κυριαρχεί η παρακμή, η ένδεια των ιδεών, ο καημός της ρωμιοσύνης· τότε το ανολοκλήρωτο και το μισερό περνάει στο προσκήνιο.
…Επειδή, η γεωγραφία μας δεν άλλαξε, επειδή η παράδοσή μας εξακολουθεί να παραμένει εν μέρει ενεργή, επειδή συνεχίζουμε να είμαστε το σταυροδρόμι που οδηγεί από την Ανατολή στη Δύση και από το Βορρά στο Νότο, μπορούμε να αποτελέσουμε και πάλι μια μεγάλη γέφυρα πολιτισμών και επομένως ένα χώρο αυτόνομης πνευματικής παραγωγής. Προϋπόθεση είναι να αναλάβουμε την πνευματική μας κληρονομιά στο σύνολό της, από την αρχαιότητα, στη βυζαντινή περίοδο, μέχρι τα νεότερα χρόνια της αντίστασης και της δημιουργίας του νεότερου πολιτισμού μας. Αυτός είναι ο πρώτος όρος. Ο δεύτερος είναι να αντικρύσουμε τον υπόλοιπο κόσμο, τη Δύση και την Ανατολή, το Βορρά και το Νότο, κατάματα, χωρίς αισθήματα μειονεξίας και υποταγής, αφού ως βάση του εκσυγχρονισμού μας θα έχουμε αναλάβει την παράδοσή μας ως σύνολο.
Το νέο ιστορικό διακύβευμα του ελληνισμού είναι είτε η ολοκλήρωσή του, με μια στροφή προς τα μέσα και προς την ιστορία του, είτε η εξαφάνισή του, ως ιδιαίτερου ιστορικού υποκειμένου. Μέσα από μια τραγική ειρωνεία της ιστορίας, είμαστε υποχρεωμένοι είτε να ολοκληρωθούμε, ξεπερνώντας επιτέλους τον «καημό της ρωμιοσύνης», είτε να εξαφανιστούμε από το ιστορικό προσκήνιο. Η μοναδική διέξοδος θα ήταν η «στροφή προς τα μέσα», ώστε να βρούμε τη δύναμη να ανασυγκροτήσουμε, από το ιστορικό «DNA» μας, έναν ατόφιο οργανισμό. […]

Κατηγορίες:Βιβλία, Εκδηλώσεις, Πολιτισμός, Πολιτική
  1. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ
    12 Φεβρουαρίου, 2013 στο 6:43 μμ
    Απάντηση

    ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

  2. Γ.Δ.
    5 Μαρτίου, 2013 στο 3:06 μμ
    Απάντηση

    Νομίζω ότι ήταν απαράδεκτος ο Καραμπελιάς. Απογοητεύτηκα. Εξευτέλισε ανθρώπους που απουσίαζαν ενώ παρερμήνευσε με ιδεοληπτικό τρόπο τις απόψεις τους, όπως π.χ. στην περίπτωση Γιανναρά.

    Μόνο όταν παρευρίσκονται και συνομιλούν όλες οι απόψεις έχει κάποια σημασία. Η άλλη προσέγγιση, «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» γιατί «ήρθα ως άλλος Μεσσίας να σας σώσω» δεν είναι μόνο απαράδεκτη αλλά και αντιδημοκρατική και επικίνδυνη.

    • koinotikon
      8 Μαρτίου, 2013 στο 5:46 μμ
      Απάντηση

      Αγαπητέ Γ.Δ., η εκδήλωση ήταν παρουσίαση του βιβλίου του Καραμπελιά και όχι εκδήλωση επι παντός του επιστητού. Άρα τις απόψεις Καραμπελιά θα παρουσίαζε. Νομίζω ότι ο συγγραφέας τεκμηρίωσε με αρκετά στοιχεία και παραθέσεις από τα έργα του τις διανοητικές πιρουέτες του Ράμφου. Για τον Γιανναρά και τις αμφισβητήσιμες απόψεις του επί των ελληνοτουρκικών και περί του …τέλους των Ελλήνων έχει αφιερωθεί ολόκληρο τεύχος του Άρδην παλαιότερα, επομένως δεν είναι κάτι καινούριο. Για τον Σαββόπουλο δεν το συζητάμε καν, στην κατηφόρα δείχνει να μην υπάρχει πάτος… Συνεπώς, τι ακριβώς εξευτέλισε; Οι πνευματικές και ιδεολογικές αντιδικίες δεν προϋποθέτουν και φυσική παρουσία των αντιδικούντων! Όποιος/α επιθυμεί π.χ. να υποστηρίξει τις απόψεις Ράμφου (αλήθεια τον έχετε διαβάσει να δείτε τα τερατώδη που λέει;) μπορεί να οργανώσει τη δική του εκδήλωση. Ιδού πεδίον δόξης…

  3. ΤΑΣΟΣ
    30 Μαρτίου, 2013 στο 12:16 πμ
    Απάντηση

    Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

    – Πλήρης εξάντληση των πνευματικών ρευμάτων που σφράγισε τη μεταπολιτευτική περίοδο.

    – Η σύνδεση τους με τον εκδυτικισμό και την εγκατάλειψη “της στενής Ελληνικής ταυτότητας”.

    – Ανικανότητα και διαφθορά οικονομικών και πολιτικών ελιτ.

    – Οι διανοούμενοι από επικριτικοί προς την εξουσία έγιναν θεράποντες και υποτακτικοί της, αστέρες τηλεοπτικών μέσων, φορείς κυβερνητικής πολιτικής και εκφραστές της αλήθειας όπως ισχυρίζονται.

    – Από συνείδηση των λαών και εκφραστές διαφορετικών τάξεων σήμερα αποτελούν μέρος των αρχουσών τάξεων.

    – Από παραγωγοί και φορείς ιδεολογιών κατέληξαν να μη διαπνέονται από συγκεκριμένη ιδεολογία.

    – Είναι επιχειρηματίες της γνώσης και της πληροφορίας, συγκυβερνούν με επιχειρηματίες και πολιτικούς.

    Ιδεολογικά ρεύματα διαμορφώθηκαν με τη σχέση τους η την επιρροή τους από την:

    1) καταγωγή και τη συνέχεια των Ελλήνων (αρχαιότητα, Βυζάντιο, Νέος Ελληνισμός – 1204: αφετηρία και διαμόρφωση του Νέου Ελληνισμού)

    2) την εθνογένεση

    3) την ορθοδοξία – νεοορθοδοξία

    4) τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό

    5) το νεοοθωμανισμό.

    1) Ισχυρό ρεύμα φυγής προς το ιστορικό παρελθόν,.
    Η Αρχαία Ελλάδα ως πρότυπο και σημείο αναφοράς για το σύγχρονο κόσμο και αναφορά στην άμεση δημοκρατία.
    Εκφραστές: Καστοριάδης, Αξελός, Παπαϊωάννου.
    Σημειώνεται ότι το Βυζάντιο αναπτύχθηκε στις περιοχές που είχε αναπτυχθεί ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός και θεωρείται η ισχυρότερη περίοδος του Ελληνισμού.
    Αναδεικνύεται ως πρότυπο σε αντιπαράθεση με το Βυζάντιο και το τη χριστιανική Ελλάδα. Κληροδοτείται στη Δύση (Καστοριάδης).
    Η εμμονή στην ανωτερότητα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού με απόλυτα και φυλετικά χαρακτηριστικά πιθανόν να οδηγήσει στην ανάπτυξη ρατσιστικών, αυταρχικών και ανορθολογικών αντιλήψεων.
    Εκφυλίζεται σε συνωμοσιολογία, γενικευμένο ανορθολογισμό, ακροδεξιές πολιτικές απολήξεις, αρχαιοπληξία και απολήξεις προς το διεθνιστικό οικουμενισμό η το φυλετικό ανορθολογισμό. Διαπλέκεται με τον ανορθολογισμό, την αστρολογία και το «υπερφυσικό».

    2) Υπερνεωτερικός μαρξισμός με κύριο χαρακτηριστικό την αυτονομία. Εκφράστηκε από το Μιχάλη Ράπτη, τον Παν/τη Κονδύλη αλλά και από συντάκτες του «΄Αρδην».

    3) Το μαρξισμό της εθνοαποδομητικής ιστοριογραφίας. Εκφράστηκε κύρια από ορισμένους πανεπιστημιακούς. Επιδιώκουν αν αποδείξουν ότι δεν υπάρχει ιστορική συνέχεια από την αρχαιότητα το Βυζάντιο και το νεότερο Ελληνισμό.
    Αποδέχονται το μαρξιστικό σχήμα εθνογένεσης ως συνέπεια της ανάπτυξης της αστικής τάξης. Ο Κορδάτος θεωρεί το 1453 ως αφετηρία της εθνογένεσης και άλλοι μετά το διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση.

    4) Νεοορθοδοξία:
    – σκοπός η έναρξη μιας διαδικασίας πνευματικής ανασυγκρότησης,
    διεύρυνε ουσιαστικά το πεδίο της νεοελληνικής συνείδησης κατά τη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου.
    Αναζήτηση εναλλακτικών ως προς τα κυρίαρχα προτύπων και αξιών ιδιαίτερα σε συνθήκες βίαιης ανατροπής των παραδοσιακών μοντέλων πολιτισμού και διαβίωσης. Θα ανανεώσει το μοναχισμό του Αγίου Όρους. Συμφωνούσαν στην υπεράσπιση του Ελληνισμού όπως είχε διαμορφωθεί ως οικουμενική παράδοση της βυζαντινής και οικουμενικής περιόδου. Θεωρούσαν την Εκκλησία ισχυρό ανάχωμα στην παγκοσμιοποίηση και «συνδετικό ιστό» της ελληνικής κοινωνίας. Ο Χρήστος Γιανναράς μιλούσε για μεταφορά του Πατριαρχείου στη Θεσσαλονίκη για να εξυπηρετήσει τη δυναμική του νέου Ελληνισμού.
    Το ρεύμα αυτό θα ακολουθήσουν και μαρξιστές (Μοσκώφ)
    Ανάμεσα τους και οι Χρήστος Γιανναράς και Στέλιος Ράμφος.
    Ο πρώτος εξ΄ αυτών προτείνει την αποδοχή του νεοοθωμανισμού ως πλαισίου μέσα στο οποίο θα κινούνται οι ΄Ελληνες μεταβάλλοντας εκ νέου το Πατριαρχείο σε σύγχρονο όργανο ενότητας με παραμονή στην Κων/λη.
    Υποδεικνύει η Τουρκία να γίνει άξονας πολιτιστικής συνοχής των χωρών της άλλωστε οθωμανικής αυτοκρατορίας και η Ελλάδα να λειτουργεί ως πολιτιστικός καταλύτης δημιουργικής συμπόρευσης. Τελικά προτείνει την υπαγωγή της Χώρας στο φιλοδυτικό τουρκικό Ισλάμ, ευθυγραμμιζόμενος με την αμερικάνικη στρατηγική, αντί να προτείνει μια συμμαχία με την ορθόδοξη Ευρώπη. Έχει ολοκληρώσει τη μετάβασή του στο νεοοθωμανισμό μέσο «της οικουμενικότητας του ελληνισμού» και την περιφρόνηση προς το ελληνικό έθνος – κράτος. Του αποδίδεται η έκφραση finis Graeciae.
    O δεύτερος συνδέει την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία με τη βυζαντινή φιλοσοφία. Απομακρύνεται από τον μαρξισμό και τον Καστοριάδη και ομιλεί για διαγραφή του παρελθόντος, έχει αναδειχθεί σε βασικό ιδεολογικό υποστηριχτή της μνημονιακής πολιτικής της Χώρας (μνημονακός διανοούμενος), προσχώρησε στον αμερικανοκρατούμενο εκσυγχρονισμό

    5) Νεοτουρκισμός:
    – η επιστροφή του τουρκισμού ως αποφασιστικού παράγοντα στην περιοχή,
    – εκφράζεται με την τουρκική επικυριαρχία στην περιοχή,
    – στηρίζεται στην οικονομική, δημογραφική και στρατιωτική υπεροχή του τουρκικού έθνους.

    – σκοπός είναι μια τουρκική αυτοκρατορία με ιδεολογική και πνευματική υποταγή της Χώρας μας,
    – εμφανίζεται
    με διεκδικήσεις στην Κύπρο, τη Θράκη, το Αιγαίου και τη συνέχιση του ελέγχου του πατριαρχείου με πατριάρχη τούρκο υπήκοο και έδρα την Κωνσταντινούπολη. Ο Πατριάρχης ζει σε πνευματική αιχμαλωσία και βλέπει τη νεοοθωμανική προοπτική σαν μια ευκαιρία να αποκτήσει και πάλι το ποίμνιο και ρόλο έστω και υποταγμένο,
    με έλεγχο μουσουλμανικών κρατών (Αλβανία, Βοσνία κ. άλ.) και έλεγχο μειονοτήτων (Θράκη, Κύπρος, Βουλγαρία κ. άλ.)
    – βρίσκεται σε αντίθεση με την πολιτική Κεμάλ που προωθούσε τη δημιουργία ενός «ομοιογενούς εθνικού κράτους» με γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις,
    – εμπνευστής ο Νταβούτογλου.

    Γιατί θα αποτύχει:
    – γιατί δεν διαθέτει μια πολιτιστική υπεροχή όπως οι ¨Έλληνος με τον Αλέξανδρο και οι Ρωμαίοι με τις διοικητικές υποδομές και την κρατική οργάνωση,
    – γιατί η στρατιωτική υπεροχή απαιτεί υψηλό βαθμό οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής οργάνωσης,
    – λόγο των εσωτερικών αντιθέσεων , το κουρδικό και της αναπόφευκτης σύγκρουσης ισλαμιστών και εκσυγχρονιστών.

    Στην επεκτατική στρατηγική του νεοοθωμανισμού η χώρα μπορεί να αντιτάξει:
    – ένα κράτος έθνος που μπορεί να μετά βληθεί σε κάτι ευρύτερο μαζί με άλλους εταίρους,
    – σταθερή και αταλάντευτη γραμμή στις τουρκικές προκλήσεις και συμπαράταξη με τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις που δεν επιθυμούν την Τουρκία στην ΕΕ,
    – τη δημιουργία ενός βαλκανικού πόλου στα πλαίσια της ΕΕ και στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία και την Ουκρανία,
    – την αναζήτηση προτύπων στην Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, στοιχεία του οποίου αποτελούν και πρότυπα ενός Οικουμενικού Πολιτισμού, ιδιαίτερα στις μέρες μας που ο ελληνισμός βρίσκεται σε παρακμή.
    Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
    ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ
    ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

    ΥΓ. Οι εκτεταμένες αναφορές στον τραγουδοποιό (που αμειβόταν για τις συναυλίες του από το στρατό και το θυμιάτισμα της πρόεδρο της Ε.Ο.Α.) το Νέγκρι (που με τη δράση συνέβαλε στην κατάρρευση του λαϊκού κινήματος και όχι μόνο στην Ιταλία) στο περιοδικό Αυλός, στους Πουλιανούς στέρησαν το βιβλίο από ουσιαστικό κείμενο και αύξησαν τις παραπομπές.
    Ατυχείς θεωρούνται και οι αναφορές στο μακαριστό ιδιαίτερα τώρα μετά το θάνατό του που απεκαλύφθησαν αρνητικές πλευρές του χαρακτήρες του (γιατί σε μένα?, η δεξιά του κυρίου κ. άλ).
    περισσότερα εδώ
    Ερωτήματα δημιουργεί και η παρουσίαση του βιβλίου. Από μια πρώτη εντύπωση φαίνεται ότι οι παρουσιαστές δεν είχαν διαβάσει το βιβλίο

  1. No trackbacks yet.

Σχολιάστε