ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΩΝ

Όταν στον 15ο αιώνα, η ευρωπαϊκή βιβλιογραφία πλημμύρισε από εκατοντάδες έργα, όλα με τον ίδιο μονότονο τίλτο «Contra Errores Graecoroum», «Ενάντια στις Πλάνες των Γραικών», φαντάζομαι πως κανείς από τους παππούδες μας της εποχής δεν θα μπορούσε να προβλέψει, την επανάληψη της συγγραφικής λογοδιάρροιας των πολιτισμένων της Εσπερίας, κάπου 500 χρόνια αργότερα.

Βάζω με τον νού μου, πως ελάχιστοι συνέλληνες γνωρίζουν αυτό που όριζε τότε ως πλάνη η ευρωπαϊκή επιστημοσύνη κι ίσως, οι περισσότεροι, να αγνοούν το ίδιο το γεγονός, αλλά και τη συνάρτηση του με τις δραματικές ιστορικές συνέπειες που προηγήθηκαν, αλλά και ακολούθησαν.

Όριζαν ως πλάνη, οι «ευρωπαίοι» της εποχής, την ελληνική εμμονή στον κατ’ αλήθεια βίο. Στην προτεραιότητα της αληθινής ύπαρξης, απέναντι στην χρησιμοθηρική αντίληψη των δικών τους κοινωνιών.

Όριζαν ως πλάνη, οι «ευρωπαίοι» της εποχής, την προτεραιότητα της ανθρωπιάς, έναντι της αντικειμενικοποιημένης και απολυτοποιημένης αλήθειας. Την προτεραιότητα της επιστήμης, έναντι της τεχνικής. Του ανθρώπου, έναντι των αριθμών. Της κοινωνίας, έναντι της οικονομίας. Της αλήθειας, έναντι της χρησιμότητας. Την ίδια τη ζωή, έναντι της αποτελεσματικότητας. Όριζαν εν τέλει ως πλάνη, εκείνη τη βάση κοινωνικής θεμελίωσης που επαφίεται στην αληθινή ζωή. Εκείνη τη βάση, που εμμένει «απερίσκεπτα» να θεωρεί ότι κοινωνία είναι η υπαρκτική συνάντηση με τον απέναντι Άλλο, η μετοχή στο Κοινόν, και όχι απλά η ορθολογική τακτοποίηση συγκρουόμενων συμφερόντων. Ως εκ τούτου, άλλο κοινωνία και άλλο societas-society (εταιρεία).

Advertisement