Νέες μορφές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας – Νέοι συνεταιρισμοί και εναλλακτικές μορφές οικονομικής δικτύωσης

Νέες μορφές κοινωνικής

και αλληλέγγυας οικονομίας…

Άρθρο των

Δρ. Τάκη Νικολόπουλου (δικηγόρου Πατρών, εξειδικευμένου στο δίκαιο Περιβάλλοντος)

 και Δρ. Δημήτρη Καπογιάννη (οικονομολόγου)

 διδασκόντων στο τμήμα Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Μεσολογγίου

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ «δαίμων ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ» Τ. 97 Οκτωβρίου 2009

Στη μνήμη του πρωτοπόρου έλληνα οικο-νομολόγου και “από-μεγεθυνσιακού”, Σπήλιου Παπασπηλιόπουλου

Δίπλα από την εμπορευματική οικονομία (που υλοποιείται από τους οικονομικούς φορείς και ρυθμίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς), και τη δημόσια ή κρατική (η οποία υλοποιείται από το κράτος με βάση τη αναδιανεμητική αρχή), υπάρχει και η οικονομία που υλοποιείται από τους πολίτες με ίδια πρωτοβουλία και διέπεται όχι από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από την αρχή της αμοιβαιότητας (reciprοcité), της συνεργατικότητας και της εμπιστοσύνης, και ονομάζεται σήμερα κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία (ή παραδοσιακά, τρίτος τομέας).

Πρόκειται για μια έννοια, και κυρίως πρακτική, ζωντανή και δυναμική, με πολύπλοκα και ποικιλόμορφα χαρακτηριστικά, οικονομικά, πολιτικά και συμβολικά, αλλά και οξύμωρα και αντιφατικά στοιχεία. Όπως θα δούμε και στη συνέχεια, τα σύνορα ανάμεσα σ’ αυτές τις οικονομίες δεν είναι στεγανά, και η μία βρίσκεται σε όσμωση με την άλλη, πράγμα που δημιουργεί προβλήματα στην επιστημολογική συγκρότηση της έννοιας. Σε κάθε σφαίρα δηλαδή (πολιτών, κρατική ή δημόσια, και οικονομική-εμπορευματική) συναντάμε οργανώσεις οι οποίες διαπερνώνται, με λιγότερη ή περισσότερη ένταση, από τη αρχή που διέπει τη σφαίρα τους αλλά και από την αρχή των άλλων σφαιρών (E. Dacheux, D. Goujo, 2002). Μια ένωση ή σύλλογος, για παράδειγμα, που ανήκει στη κοινωνική ή αλληλέγγυα οικονομία μπορεί να μη διαπερνάται μόνο από τη αρχή της αμοιβαιότητας αλλά και από τη λογική της αναδιανομής ιδίως για περιπτώσεις όπου ασκείται κατά παραχώρηση δημόσια υπηρεσία (στη πρόνοια και στην υγεία για παράδειγμα), ή την αναζήτηση κέρδους. (Αυτό ισχύει ιδίως για ενώσεις που υλοποιούν προγράμματα οικονομικής επανένταξης ή επαγγελματικής κατάρτισης).

Advertisement