Δελτίο Τύπου ανακοίνωσης νέας Δημοτικής Κίνησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Όσοι και όσες συντάξαμε αυτό το κείμενο δεν είμαστε «επώνυμοι». Δεν εποφθαλμιούμε καρέκλες και καρεκλίτσες στα δημοτικά έδρανα για να ξεδιψάσει η προσωπική ή πολιτική μας ματαιοδοξία. Συναντηθήκαμε σε τόπους δουλειάς, σε πανεπιστημιακά έδρανα, σε εκδηλώσεις, σε συναυλίες και παραστάσεις, σε σωματεία, στις Πλατείες της αγανάκτησης, σε μικρές ή μεγάλες κινητοποιήσεις. Μας έφερε κοντά ο πόθος για την ανεξαρτησία της πατρίδας, την κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη, την πραγματική δημοκρατία, την ισορροπία με τη Φύση. Μας κινητοποιεί ξανά η ανάγκη να ανακτήσουμε την Πάτρα, την πόλη που ζούμε!

Το σημερινό πρόσωπο της πόλης μας τρομάζει! Η κρίση που κλυδωνίζει την πατρίδα βαραίνει καταθλιπτικά πάνω από την πόλη μας: ανεργία, φτώχεια, παραγωγική εκχέρσωση, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, μόλυνση, έλλειψη προοπτικής, μετανάστευση των νέων, αυτοκτονίες και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Συνθλίβει τις ψυχές, δοκιμάζει τις αντοχές των κατοίκων της. Βλέπεις το αδιέξοδο στα μάτια τους: τη διάψευση και την αβεβαιότητα, την οργή και την απόγνωση. Μέσα στην περιδίνηση της κρίσης αντικρίζουμε το τέρας της ύστερης μεταπολίτευσης που θέριεψε μέσα μας, γύρω μας, παντού· μεταπρατικοί στις ιδέες, παρασιτικοί στην εργασία, αυτιστικοί στην κοινωνική μας συμβίωση.

Η πόλη, όμως, βιώνει μια παρατεταμένη παρακμή πολύ καιρό πριν από την κρίση…

Πολλά χρόνια τώρα, στο δήμο μας λειτουργεί ένα πρότυπο αυτοδιοίκησης απόλυτα συγκεντρωτικό, βαθιά αντικοινωνικό. Ένα σύστημα εξουσίας με μόνη έγνοια την επιβίωση και την αναπαραγωγή του, αδιάφορο και αποξενωμένο από τις πραγματικές μας ανάγκες. Ένας δήμος έρμαιο σκοπιμοτήτων, λάφυρο φαύλων κομματανθρώπων και τοπικών «παραγόντων». Φέουδο αετονύχηδων της πολιτικής και της οικονομίας, πεδίο ματαιόδοξης αυτοπροβολής μιας ελίτ οικογενειών.

Αυτή η πόλη δεν μπορεί να είναι η δική μας πόλη! Αυτός ο δήμος δεν πρέπει να είναι ο δήμος μας!

Εγκαταλείπουμε τις εξέδρες των θεατών. Κατεβαίνουμε στο στίβο, αναλαμβάνουμε δράση. Θέλουμε να εκφράσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας, τη γενιά μας, το όραμά της για την πόλη. Δεν σκοπεύουμε να περιοριστούμε σε μια έκφραση διαμαρτυρίας. Δεν ερχόμαστε να «πάρουμε το δήμο»! Ο δήμος ανήκει στους δημότες του. Δεν είμαστε κομμάτι του κυρίαρχου εκφυλισμένου πολιτικού παιχνιδιού, και δεν φιλοδοξούμε να γίνουμε. Δεν έχουμε λύσεις «προκάτ» για τα προβλήματα της πόλης, γιατί δεν είμαστε δημαγωγοί, γιατί δεν παριστάνουμε τους σοφούς. Πιστεύουμε στη σύνθεση ακόμα και των, φαινομενικά, ανόμοιων και αντίθετων μεταξύ τους απόψεων. Εμπιστευόμαστε τους πολίτες αυτής της πόλης, την κρίση, την προσωπική τους ευθύνη, τη συλλογική τους δράση.

Προτάσσουμε πάνω απ’ όλα τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και των δημοτών της: Διευθετούμε με ανοιχτές, συλλογικές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες τη διαχείριση όλων των κοινών μας υποθέσεων. Πιστεύουμε στην Αντίσταση, τη Δημιουργία, την Κοινωνική Αλληλεγγύη, τη Δημοκρατία. Προασπιζόμαστε με πάθος τα δημόσια αγαθά: την υγεία, την παιδεία, το ρεύμα, το νερό. Αντιστεκόμαστε δυναμικά στην εμπορευματοποίηση και στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου. Προβάλλουμε ένα εναλλακτικό πρότυπο οργάνωσης και παραγωγής προσαρμοσμένο στα μέτρα των αληθινών αναγκών μας, συμβατό με το περιβάλλον, τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Μας γοητεύει η φυσική ομορφιά του προικισμένου μας τόπου και επιδιώκουμε την προστασία της. Μας εμπνέει δημιουργικά η πλούσια ιστορική και πνευματική μας κληρονομιά. Αναδεικνύουμε την καλλιτεχνική δημιουργία και έκφραση των συμπολιτών μας.

Δεν έχουμε δεσμεύσεις και εξαρτήσεις. Μοιραζόμαστε το όραμά μας με τους συνδημότες μας «στόμα με στόμα», χωρίς διαμεσολάβηση: δεν δίνουμε ευρώ για διαφήμιση, για πληρωμένα δημοσιεύματα, αρνούμαστε υστερόβουλες χορηγίες. Δεν μετέχουμε σε καλλιστεία υποψηφίων, σε διαβούλια για χρίσματα και διαμοιρασμό θέσεων και αξιωμάτων. Ο Δήμαρχος είναι ένας από μας, είναι ένας από εσάς. Πρώτος μεταξύ ίσων, ανακλητός και εκτεθειμένος ανά πάσα στιγμή στην κρίση των συνδημοτών του.

Ο δικός μας Δήμος αξίζει να υπάρχει μόνο ως πραγματικό κύτταρο της αυτοδιοίκησης και της λαϊκής βούλησης, ως μέσο ανασυγκρότησης του ερειπιώνα που αφήνουν πίσω τους 4 χρόνια Μνημονίων και εξάρτησης, ως ανάχωμα στις πολιτικές που θέλουν τη χώρα να μετατρέπεται σε «αποικία χρέους» και την πόλη ένα τοπικό συντρίμμι συνδεδεμένο απευθείας με τους επικυρίαρχους των Βρυξελλών. Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να επιβάλει και να λειτουργήσει έναν τέτοιο Δήμο είναι η πλατιά και διαρκής κινητοποίηση της πλειοψηφίας των πολιτών. Ούτε αυτόκλητοι σωτήρες ούτε «επώνυμοι» ούτε επικοινωνιακά τερτίπια και συναλλαγές. Σε αυτήν την κινητοποίηση της πλειοψηφίας προσβλέπουμε, αυτή θα αποτελεί κριτήριο και μέτρο της δράσης μας.

Η δική μας Πάτρα είναι πριν απ’ όλα ο τόπος μας: τα σπίτια, οι δρόμοι, οι βιβλιοθήκες, τα γήπεδα, οι πλατείες, οι εκκλησίες, τα σχολεία, οι θεατρικές και μουσικές σκηνές, οι εργατικές συνοικίες, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, τα πάρκα, το λιμάνι, οι φτωχογειτονιές, τα μνημεία, το ηλιοβασίλεμα…

Η δική μας Πάτρα είναι πριν απ’ όλα οι άνθρωποί της: οι ανάγκες , η φωνή, τα όνειρα, οι καημοί, τα προβλήματα, το τραγούδι, οι αγωνίες, το μεράκι, η στέρηση, η εργασία, οι γιορτές, ο έρωτας, οι ελπίδες, οι χαρές και οι λύπες τους…

Η δική μας Πάτρα είμαστε οι πολίτες της.

Δημοτική Κίνηση «ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΝ»

Για μια αυτόνομη παρέμβαση στο Δήμο Πατρέων

Ιστοσελίδα: www.koinotikon.gr
Επικοινωνία: koinotikon@koinotikon.gr

Advertisement

Εκδήλωση: Παραγωγική ανασυγκρότηση και Τοπική Αυτοδιοίκηση

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Το «Κοινοτικόν» σας καλεί στην εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:
«Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης»
την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ώρα 6.00 μ.μ., στην ΑΓΟΡΑ ΑΡΓΥΡΗ (Αγίου Ανδρέου και Αράτου), στην Πάτρα.
με ομιλητές τους:
Νίκο Ντάσιο (μηχ/γο μηχανικό, Msc Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης – Ομάδα για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Κίνησης Πολιτών «Άρδην»)
Θεόδωρο Ντρίνια (Χώρος Εναλλακτικής Παρέμβασης «Κοινοτικόν»)

Το κλεπτοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης  της μεταπολίτευσης και οι παρασιτικές ελίτ που ηγεμόνευσαν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες υποτίμησαν και υποβάθμισαν την παραγωγική βάση της χώρας. Ιδιαίτερα μετά τη δεκαετία του ’80 και ακόμα περισσότερο μετά την είσοδο στην Ευρωζώνη η παραγωγική υποβάθμιση της χώρας έλαβε καταστροφικές διαστάσεις. Η επιβολή των Μνημονίων, όμως, και η κυριαρχία της Τρόικας οδήγησαν μετά το 2010 κυριολεκτικά στην παραγωγική εκχέρσωση της χώρας, με τη μετεξέλιξη του «παρασίτου – Ελλάδα» σε αποικία χρέους υπό γερμανο-οθωμανικό έλεγχο.

Συνεπώς, θεωρούμε αδιανόητη οποιαδήποτε συζήτηση για την αποτίναξη του ζυγού των Μνημονίων, της νεο-αποικιοκρατίας και της εγχώριας κλεπτοκρατίας χωρίς να τίθεται στο επίκεντρο αυτής της συζήτησης το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Η διασφάλιση μιας εκτεταμένης παραγωγικής βάσης εξασφαλίζει ένα στοιχειώδες επίπεδο παραγωγικής αυτονομίας το οποίο με τη σειρά του είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική, πολιτική και γεωπολιτική αυτονομία του ελληνικού λαού.

Μια συζήτηση για την παραγωγική ανασυγκρότηση στις μέρες μας πρέπει να καλύπτει οπωσδήποτε τα παρακάτω ζητήματα:

–  Ποιοι και ποιες πολιτικές ευθύνονται για την παραγωγική ερημοποίηση της χώρας και το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου. Ποιες είναι οι τρομακτικές κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, δημογραφικές, πολιτισμικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις αυτής της ερημοποίησης.

– Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η προσπάθεια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ο στρατηγικός προσανατολισμός της. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συζήτηση για την κατανομή των οικονομικών πόρων και την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

– Η παρουσίαση των εκατοντάδων εγχειρημάτων που ήδη εξελίσσονται σε όλη την επικράτεια εν μέσω κρίσης, τα οποία μπορούν να αξιολογηθούν και να αποτελέσουν μια πρώτη μαγιά προς την κατεύθυνση της αναγέννησης της παραγωγής (από τα εργαστήρια και τις ομάδες ερευνητών μηχανικών στα Παν/μα και στα ΤΕΙ, τις πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση  Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα, τους βιώσιμους αγροτικούς συνεταιρισμούς μας,  μέχρι αυτά της «συμβολαιϊκής γεωργίας», από το Κίνημα χωρίς Μεσάζοντες, αστικής γεωργίας, νέων κοινωνικών επιχειρήσεων και καταναλωτικών συνεταιρισμών κ.ο.κ.).

– Η αποτύπωση των δυνατοτήτων ενίσχυσης και οι ενέργειες πρακτικής στήριξης νέων προσπαθειών στον τομέα της παραγωγής, ιδιαίτερα εκείνων που προέρχονται από άνεργους νέους/νέες ή στρώματα που ζουν σε δύσκολες συνθήκες στα μεγάλα αστικά κέντρα.

– Τέλος, ο ρόλος που μπορεί να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην ενίσχυση και στο συντονισμό ενεργειών που εντάσσονται στην προσπάθεια για την αναγέννηση της παραγωγής σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.

Διοργάνωση: Χώρος Εναλλακτικής Παρέμβασης «Κοινοτικόν»

Είσοδος Ελεύθερη

Κυκλοφορεί το νέο φύλλο της Ρήξης (φ. 97)

Κυκλοφορεί σήμερα, Σάββατο 5 Οκτωβρίου, το νέο φύλλο της Ρήξης, φ. 97, από την πρώτη σελίδα της εφημείδας διαβάστε το κείμενο του Γ. Καραμπελιά:

Το κεφάλαιο τρώει τις ίδιες του τις σάρκες, του Γιώργου Καραμπελιά

Μέσα σε ένα μήνα και μόνο παρατηρούμε διά γυμνού οφθαλμού την παρακμή της Δύσης, ανάγλυφη, να διαγράφεται μπροστά μας. Πρώτο απ’ όλα το φιάσκο της Συρίας. Ετοιμάστηκε η παγκόσμια κοινή γνώμη για μια νέα επίθεση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων με τις γνωστές τυμπανοκρουσίες και το κοκορίκο του γαλλικού πετεινού (με τον ανάλογο εγκέφαλο). Και μέσα σε δύο εβδομάδες τα πάντα κατέρρευσαν. Η αγγλική βουλή, το πιο πιστό σκυλί, καταψήφισε την επέμβαση, ενώ ο Ομπάμα και ο Ολάντ τα έστριψαν αλά γαλλικά. Η Δύση αξιοθρήνητα αναγνώρισε πως δεν μπορεί πλέον να καθορίζει τα πράγματα στη Μ. Ανατολή. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί μόνο να υποδαυλίζει και να συντηρεί εμφυλίους.

Στην Ιταλία, ένας πορνόγερος προκάλεσε κρίση και παγκόσμια ανησυχία στα χρηματιστήρια. Η ιταλική κυβέρνηση θα έπεφτε εξαιτίας της… Ρούμπι. Και λίγες μέρες μετά ο Μπερλουσκόνι… υπερψήφισε την κυβέρνηση που ήθελε να ρίξει!

Στην Αμερική, το κράτος της υπερδύναμης έβαλε λουκέτο, διότι το «κόμμα του τσαγιού» αντιδρά στο «Ομπάμακερ»!

Η «σοβαρότερη» ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης διοικείται από μια «σιδηρά» θείτσα, χωρίς κανένα χάρισμα, και έναν μισάνθρωπο, που φαντάζουν γίγαντες απέναντι σε Ολάντ και Παπανδρέου.

Τέλος, στα καθ’ ημάς, μια συμμορία υποκοσμικών πέρασε σε ένα μήνα από το ζενίθ της προετοιμαζόμενης κυβερνητικής συνεργασίας με τη ΝΔ (βλέπε Μπαλτάκος και «Μπάμπης»), στο ναδίρ του εγκλεισμού στον Κορυδαλλό!

Την παρακμή του πολιτικού προσωπικού της Δύσης την έχουν επισημάνει πάμπολλοι. Το ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί ικανοποιητικά είναι το γιατί.

Μήπως θα έπρεπε να προσφύγουμε και στον Κ. Πολάνυ (1896-1964) για εξηγήσεις; Στον Μεγάλο Μετασχηματισμό, (1944) περιγράφει πως το κεφάλαιο, το χρήμα, ο καπιταλισμός, έχουν ανάγκη μια υπαρκτή κοινωνία των πολιτών για να μπορούν να αναπαραχθούν. Χρειάζονται κράτη, θεσμούς, κοινωνία, οικογένεια, ιδεολογίες, εκπαίδευση, δημόσια υγεία, ηθικές αξίες κ.λπ., που επιτρέπουν στην κοινωνία να υπάρχει και στον καπιταλισμό να κερδίζει και να κερδοσκοπεί.

Όμως η λογική του κεφαλαίου υπονομεύει όλους αυτούς τους θεσμούς, εισάγοντας παντού τη λογική του κέρδους. Η ερωτική σχέση μεταβάλλεται σε αγοραπωλησία και οι αξίες της εντιμότητας στο δημόσιο τομέα αντικαθίστανται από τη γενικευμένη διαφθορά.

Αν η λογική του κέρδους επεκτεινόταν παντού η κοινωνία θα κατέρρεε – κατά συνέπεια και το ίδιο το κεφάλαιο θα έμπαινε σε κρίση γιατί θα είχε καταστρέψει την ίδια την κοινωνία πάνω στην οποία στηρίζεται. Μήπως λοιπόν δεν ζούμε κάτι τέτοιο; Η διαφθορά γενικεύεται, οι πολιτικοί μεταβάλλονται σε ενεργούμενα των συμφερόντων, οι διανοούμενοι σε πληρωμένους τενεκέδες.

Έτσι και στη θέση του Ρούζβελτ ο Ομπάμα, του Τσώρτσιλ ο Κάμερον, του Ντε Γκωλ ο Ολάντ, του Ελευθερίου Βενιζέλου ο … Ευάγγελος, του Μεταξά ο Μιχαλολιάκος.

Προμηθευτείτε τη Ρήξη από τα περίπτερα, αλλά και από το στέκια του Άρδην σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη & Πάτρα, όπως και από το Εναλλακκτικό Βιβλιοπωλείο (Θεμιστοκλέους 37, Αθήνα).

Κάλεσμα για τη συγκρότηση ενός Ενωτικού Εθνικοαπελευθερωτικού Δικτύου στην Πάτρα

Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας βρίσκεται υπό Κατοχή. Σε αυτήν τη θέση την έφεραν οι δόλιες μεθοδεύσεις των δωσιλογικών κυβερνήσεων και των οικονομικών ελίτ  που εκτελούν τις αποικιοκρατικές εντολές της Γερμανικής Ευρώπης. Η ανεργία, το κόψιμο μισθών και συντάξεων, η βαριά φορολογία και τα χαράτσια, η διάλυση της Υγείας και της Παιδείας, το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών βυθίζουν το λαό μας στην εξαθλίωση, την ανασφάλεια, τη μετανάστευση και την απώλεια της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του, ενώ στερούν τη χώρα και από τα τελευταία ψήγματα δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας.

Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών – που τώρα επεκτείνονται και στην Κύπρο – θα είναι η συρρίκνωση και  ο δημογραφικός, παραγωγικός και γεωπολιτικός αφανισμός του Ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο.

Ο μόνος δρόμος για να απελευθερωθεί η χώρα είναι ένας: ενωμένος ο λαός να αγωνιστεί και να πετύχει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του! Μόνο σε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα ο λαός μπορεί να δουλέψει για το εθνικό συμφέρον και την ευημερία του.

Όλοι και όλες μαζί, χωρίς ψεύτικους διαχωρισμούς και ιεραρχίες, μπορούμε να οργανώσουμε τον απελευθερωτικό αγώνα κάνοντας ένα πρώτο βήμα σε τοπικό επίπεδο με τη συγκρότηση ενός Δικτύου συλλογικοτήτων και προσώπων, το οποίο:

Θα παίρνει πρωτοβουλίες άμεσης πολιτικής δράσης σε καίρια ζητήματα της επικαιρότητας. Θα στηρίζει δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης και ανταλλαγής.
Θα οργανώνει προγραμματικές συζητήσεις για την αποσαφήνιση και τον εμπλουτισμό του πολιτικού μας οπλοστασίου.

Ας κάνουμε το πρώτο μικρό βήμα! Δεν πάει άλλο! Φτάνει ως εδώ!

Σας καλούμε στην 1η ανοιχτή συνάντηση του Δικτύου στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης τη Δευτέρα 15/04/13 στις 7μμ.

ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΑΤΡΑΣ

ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΠΑΜ) ΠΑΤΡΑΣ

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ

KOINOTIKON

1η Απριλίου 1955 – 1η Απριλίου 2013: Τα διαχρονικά ΟΧΙ του κυπριακού Ελληνισμού. (βίντεο εκδήλωσης)

Με αφορμή την επέτειο ενάρξεως του ηρωικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο την 1η Απριλίου του 1955, πραγματοποιήθηκε στο χώρο εναλλακτικής παρέμβασης «Κοινοτικόν», την Δευτέρα 1η Απριλίου, εκδήλωση με θέμα:

1 Απριλίου 1955 – 1 Απριλίου 2013: Τα διαχρονικά ΟΧΙ του κυπριακού Ελληνισμού.

Ομιλητές:
Γιώργος Κυριακού – Αυτόνομος Φοιτητικός Συνασπισμός Κυπρίων «ΦΛΟΓΑ» Πάτρας
Δημήτρης Μακρίδης – Πτυχιούχος τμ. Ιστορίας Ιονίου Πανεπιστημίου
Θεόδωρος Ντρίνιας – Κίνηση Πολιτών Άρδην

Η διαλεκτική των συμμαχιών

του Γιώργου Καραμπελιά από το Άρδην τ. 91

Εδώ και πολλά χρόνια διεξάγεται μια συζήτηση γύρω από τα ζητήματα του προσανατολισμού της χώρας, η οποία έχει αναζωπυρωθεί την τελευταία περίοδο, εξ αιτίας των μνημονίων και της μεταβολής της χώρας σε γερμανική ημιαποικία. Έτσι πολλοί φίλοι, καλοπροαίρετα –κάποιοι άλλοι όχι πάντα–, δεν κατανοούν εύκολα τη θέση της Κίνησης Πολιτών Άρδην, η οποία, ενώ αρνείται αυτή την αποικιοποίηση και θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν ανήκει οργανικά στη Δύση, ταυτόχρονα δεν επιλέγει αυτή τη στιγμή μια λογική άμεσης ρήξης με την ΕΕ και την ευρωζώνη. Ας δούμε το ζήτημα σφαιρικότερα. Κατά αρχάς, υπάρχει ένα γενικότερο θέμα πολιτικής, το οποίο ισχύει για όλα τα μεγάλα πολιτικά και πνευματικά ζητήματα. Πώς αποφεύγει κανείς τους δύο σκοπέλους μιας ριζοσπαστικής και ταυτόχρονα πλειοψηφικής πολιτικής πρακτικής, που συνιστούν από τη μια πλευρά η ενσωμάτωση και η υποταγή και από την άλλη η απομόνωση; Πιστεύουμε πως η ιδιαιτερότητα της άποψής μας συνίσταται ακριβώς σε αυτή την προσπάθεια να παραμείνουμε ριζοσπάστες, χωρίς ταυτόχρονα να μεταβληθούμε σε περιθώριο. Και, πιστέψτε μας, είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο και δεν σημαίνει ότι πάντοτε κατορθώσαμε να αποφύγουμε δολιχοδρομίες προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, όχι μόνο γενικά στη διαδρομή ενός ανθρώπου, μιας ομάδας, ή ενός πολιτικού σχηματισμού, αλλά ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για την Ελλάδα. Γιατί, όπως έχουμε επαναλάβει αναρίθμητες φορές, η Ελλάδα είναι η δυσκολότερη χώρα στον κόσμο, συνιστά από μόνη της… τον τετραγωνισμό του κύκλου και γι’ αυτό καμία επιλογή δεν είναι εύκολη ή αυτονόητη. Μεταξύ Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου, αναπτυγμένη και υπανάπτυκτη, εξαρτημένη και ημιαποικία, ενώ ταυτόχρονα μετέχει διά των ελίτ της στη Δύση. Πιεσμένοι και ταυτόχρονα ανοικτοί από όλα τα σημεία του ορίζοντα, με μια ιστορική διαδρομή χιλιάδων χρόνων από την οποία είναι εύκολο ο καθένας να επιλέγει ό,τι του αρέσει ή τον βολεύει περισσότερο, με αποτέλεσμα η αρμονία της σύνθεσης ανάμεσα σ’ αυτές τις πολλαπλές συνιστώσες να μεταβάλλεται συχνά σε αφόρητη κακοφωνία. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι να πορευόμαστε από τη μια «γυμνοί, όπως μας γέννησε η μάνα μας Ισπανία», και από την άλλη μέτοχοι του «συναμφότερου» του ελληνικού κόσμου. Έτσι, λοιπόν, τα ζητήματα των συμμαχιών και των επιλογών αυτών των συμμαχιών ήταν πάντα το δυσκολότερο πράγμα στην ελληνική πολιτική ζωή. Τις περισσότερες φορές, πίσω από το πρόσχημα των συμμαχιών, μια βασικά ξενόδουλη ελίτ υπέτασσε, με το αζημίωτο, την ίδια της τη χώρα, στη μία ή την άλλη μεγάλη δύναμη. Και όμως, από την άλλη πλευρά, σε μια χώρα ανοικτή γεωγραφικά και ιστορικά προς όλα τα αζιμούθια, μια χώρα που έχει υποστεί τις περισσότερες επιδρομές και εισβολές στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών, η άρνηση των συμμαχιών οδηγεί υποχρεωτικά στο περιθώριο, την ήττα, την κυριαρχία –εκ του αντιθέτου – των προσκυνημένων, που κατορθώνουν να εμφανίζονται ως οι μόνοι «ρεαλιστές». Για να υπερκεράσει δημιουργικά αυτή η διελκυστίνδα ανάμεσα στην υποταγή και την απομόνωση, θα πρέπει η εναλλακτική

Διάλεξη Βλάση Αγτζίδη στο «Κοινοτικόν»: βίντεο και φωτογραφίες.

Ο χώρος εναλλακτικής παρέμβασης «Κοινοτικόν»

(πεζόδρομος Ηφαίστου 50, Πάτρα)

Το Σάββατο 9 Μαρτίου, 6.30 μ.μ., οργάνωσε

Εκδήλωση – Διάλεξη του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη,

με θέμα:

«Η ανολοκλήρωτη Επανάσταση του 1821, η Μικρασιατική Καταστροφή και ο Ποντιακός Ελληνισμός του Καυκάσου»

Αγτζίδης Ομιλία – «Κοινοτικόν» Πάτρα from vaslat on Vimeo.

Αγτζίδης Ερωτήσεις – «Κοινοτικόν» Πάτρα from vaslat on Vimeo.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συμπολίτες μας για την παρουσία τους αφενός, και για την διάθεσή τους για συζήτηση αφετέρου, η οποία έδωσε ένα χαρακτήρα πιο απτό στην εκδήλωσή μας.

Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε στο ίδιο επίπεδο ποιότητας, με ακόμα πιο εμπλουτισμένη θεματολογία.

«Κοινοτικόν»

Η Θράκη σε κίνδυνο: ομιλίες και ερωτήσεις εκδήλωσης.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα, στο Χώρο Εναλλακτικής Παρέμβασης «Κοινοτικόν», πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 02/02/13 η εκδήλωση: «Η Θράκη σε κίνδυνο. Νέο-οθωμανικός επεκτατισμός στις μέρες του μνημονίου». Ομιλητές ήταν ο Κώστας Καραϊσκος, εκδότης της εφημερίδας «Αντιφωνητής» της Κομοτηνής, ο οποίος εδώ και χρόνια «φυλάττει Θερμοπύλες» σ’ αυτή την εσχατιά της χώρας μας και ο Γιώργος Ιατρού, δικηγόρος της πόλης μας, απόφοιτος της Νομικής Σχολής της Κομοτηνής και διδάκτωρ Εκκλησιαστικού Δικαίου.

Το λόγο έλαβε πρώτος ο κος Ιατρού, καταθέτοντας την προσωπική του εμπειρία από τη διαμονή του στην Κομοτηνή και σχολίασε την οπτική μεγάλης μερίδας των συμπατριώτων μας ως προς τη Θράκη και τους Θρακιώτες.. Στη συνέχεια, ο κος Καραϊσκος,με τη συνοδεία οπτικού υλικού, προσπάθησε να αναλύσει στους παρευρισκόμενους την επικρατούσα κατάσταση στην περιοχή, την προπαγάνδα των Τούρκων, το ρόλο του τουρκικού προξενείου, την εγκατάλειψη απο μέρους της κεντρικής ελληνικής κυβέρνησης, τις φήμες για τη δημιουργία Ε.Ο.Ζ. στην περιοχή, τη σημαντικότητα της πρόσφατης ψήφισης στην Βουλή του νομοσχεδίου για τη μισθοδοσία των ιμάμηδων από το ελληνικό κράτος. Τον κύκλο των ομιλιών έκλεισε η δευτερολογία του κου Ιατρού, με την αναφορά νομικών πτυχών του θέματος και ειδικότερα στα θέματα που σχετίζονται με την παρουσία του τουρκικού προξενείου στην περιοχή, την επαναλειτουργία της σχολής της Χάλκης, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τη συνθήκη της Λοζάνης κ.α.

Οι ενδιαφέρουσες ερωτήσεις του κοινού που ακολούθησαν, σε συνδυασμό με την παρουσία μέχρι τέλους των περισσοτέρων, κατέδειξαν σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον για το θέμα, αλλά και την επίτευξη του στόχου της εκδήλωσης.

Η συνολική επιτυχία της εκδήλωσης, η οποία με τη μαζικότητα και το ενδιαφέρον εξέπληξε ευχάριστα και τον κο Καραϊσκο, απέδειξε πως παρότι μας χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα από τη Θράκη, υπάρχουν αρκετοί που ενδιαφέρονται για τα σύνορα της πατρίδας μας και παραμένουν σε εγρήγορση.

Εμείς, ως «Κοινοτικόν», ευχαριστούμε για τη συμμετοχή των συμπολιτών μας και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε προσπαθούμε και για άλλες ανάλογες εκδηλώσεις.

«Η ΘΡΑΚΗ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ…» (Ομιλίες) from vaslat on Vimeo.

«Η ΘΡΑΚΗ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ…» (ερωτήσεις) from vaslat on Vimeo.

Η Θράκη σε κίνδυνο! Εκδήλωση στις 2/2 στο Κοινοτικόν

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ! ΟΧΙ ΣΤΟ Δ΄ ΡΑΪΧ !

 

 

Σήμερα , 6 Φεβρουαρίου, όλοι οι Έλληνες πρέπει να βγουν στους δρόμους. Η απάθεια και ο καναπές δεν έχουν καμιά,  «αριστερή»  ή «δεξιά» ή κομματική ή «μετεωρολογική» δικαιολογία…

Όλοι στις συγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας  και στις άλλες πόλεις. Όλοι οι ιστότοποι σε εγρήγορση, όλοι οι αγανακτισμένοι να γίνουν εξεγερμένοι. Όλοι να στείλουν μηνύματα  παντού για τις αγωνιστικές δραστηριότητες.