Κι απ’ το μπουμ του Σαράντα στους σύγχρονους ρυθμούς…

του Αλ. Μιχ. από την εφημερίδα ΕΝΩΣΙΣ που κυκλοφορεί

“Σήκω, ψυχή μου, δώσε ρεύμα,
βάλε στα ρούχα σου φωτιά,
βάλε στα όργανα φωτιά,
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά…”
Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από Χρυσαυγίτη, άρχισε στο πανελλήνιο μια τεράστια κουβέντα για τον φασισμό, τον ρατσισμό και πολλά άλλα. Δεν χρίζει ανάλυσης η μαχαιριά στην καρδιά ενός νέου απ’ τον Πειραιά, αλλά είναι επικίνδυνο να καθόμαστε και να χαζεύουμε απαθώς την εξέλιξη ενός εμφυλίου στη χώρα που διαλύθηκε από τους εθνικούς διχασμούς. Αυτό επιχειρούν οι αποικιοκράτες και οι υπόλογοί τους: Να κυλήσουν την Ελλάδα σε έναν νέο εμφύλιο πόλεμο.

Στο νησί, ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, επέδωσε, λέει, στον υπουργό Δικαιοσύνης στοιχεία για τη δράση ρατσιστικών οργανώσεων στο νησί. Και γεννιέται η εξής απορία: Γιατί δεν δόθηκαν τα στοιχεία στον προηγούμενο υπουργό της κυβέρνησης Χριστόφια κι έπρεπε να δολοφονηθεί ένας αθώος για να αποφασίσει το ΑΚΕΛ να διενεργήσει αντιφασιστικό αγώνα; Για γελοιότητες μιλάμε, αφού η απάντηση του Ιωνά Νικολάου ήταν ότι τα στοιχεία δεν αποτελούν αποδεικτικό υλικό για να οδηγηθεί κάποιος στο δικαστήριο.

Η στάση του ΑΚΕΛ είναι γελοία. Όπως και στην Ελλάδα έτσι και στην Κύπρο, η αριστερά και δη η εθνομηδενιστική αριστερά έχει τεράστιες ευθύνες για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Επί διακυβέρνησης Χριστόφια, δόθηκε στο ΕΛΑΜ η νομιμοποίηση, κατέβηκε στις βουλευτικές εκλογές και πήρε 1,08%. Στην Ελλάδα, επί καθεστώτος μνημονίου, η Χρυσή Αυγή πήρε 7% στις εθνικές εκλογές του 2012 και μέχρι πρότινος έπαιρνε 12-14% στις δημοσκοπήσεις.

Σίγουρα δεν περιμέναμε τη δολοφονία για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας, αλλά είναι καιρός όλοι, που αντιλαμβανόμαστε τι θα πει Ελλάδα, να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε για τον τόπο μας. Αν κάποιος θεωρεί πως οι ταγματασφαλίτικες ενέδρες θανάτου έχουν οποιανδήποτε σχέση με αυτό που λέμε Ελληνισμό, τότε είναι αναγκαίος ένας τοίχος των δακρύων εδώ. Αν οι τριάδες, οι παραλλαγές (εκτός στρατοπέδων) και οι χουντικές ονειρώξεις πρεσβεύουν πλέον τον ελληνικό πολιτισμό, τότε τα πράγματα είναι μη αναστρέψιμα.

Επομένως, είναι σωτήριο να κατανοήσουμε πως το ΑΚΕΛ κάνει παιχνίδια με τον φασισμό και τον αντιφασισμό μόνο και μόνο για να κερδίζει έδαφος στην πολιτική σκηνή του τόπου. Ο εθνομηδενισμός, η συνεχής αναφορά στην ΕΟΚΑ Β’ και οι απολίτικες αναλύσεις δημιουργούν μια κοινωνία στην οποία ο πατριωτισμός φαίνεται μόνο στα μαύρα μπλουζάκια και στην επίδειξη ισχύος. Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας, να αντιληφθούμε πόσο επικίνδυνοι είναι για τον τόπο οι χούλιγκαν της πολιτικής, γιατί ήρθε η ώρα να επιλέξουμε πλευρά ή να δημιουργήσουμε καλύτερα μιαν άλλην πλευρά, αλλά σίγουρα όχι να παρακολουθούμε σαν απλοί θεατές τις νύχτες των μεγάλων μαχαιριών…

Advertisement