Αβέβαιο το μέλλον της Πολεμικής Αεροπορίας…

Του Αθ. Β. Αθανασόπουλου

Το πρόβλημα γνωστό. Η Τουρκία επί σειρά δεκαετιών ασκεί επεκτατική πολιτική εις βάρος της χώρας μας. Οι συμπολίτες μας το αναγνωρίζουν αυτό υπομένοντας την επένδυση αστρονομικών ποσών για την ασφάλεια της χώρας. Λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης της Ελλάδας και του τρόπου αμφισβήτησης της κυριαρχίας μας από την Τουρκία, η στρατιωτική απειλή είναι κυρίως αεροναυτική με την τουρκική πολεμική αεροπορία να αποτελεί το πρώτο εργαλείο πίεσης εναντίον μας. Γεγονός που προ πολλού έχει αναγνωριστεί από τις πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες της χώρας και έχει αποφασιστεί πρωτίστως η ενίσχυση της αεροπορίας. Οι Έλληνες χειριστές καθημερινά δίνουν τη μάχη υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας έναντι της αεροπορίας της “γείτονος” που κυριολεκτικά εισβάλλει στο Αιγαίο. Η μάχη αυτή είναι αληθινή, σκληρή και θανάσιμη. 115 χειριστές μας έχουν σκοτωθεί και 197 μαχητικά έχουν συντριβεί από το 1975 έως το 2006 (ΤΑ ΝΕΑ, 3-4 Ιουνίου 2006) είτε κατά τις αναχαιτίσεις των τουρκικών μαχητικών είτε κατά την πολύ εντατική εκπαίδευση που μας επιβάλλει η επιθετικότητα της Τουρκίας.

Το ζητούμενο, να μην είναι άδικος ο θάνατός τους ούτε να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων τα κολοσσιαία ποσά που έχουν στερηθεί οι πολίτες για την ασφάλεια τους και κυρίως να μην αχρηστευτούν οι Ένοπλες Δυνάμεις και μείνουν απροστάτευτοι στις επιβουλές της “φίλης” και “συμμάχου”. Διότι εκεί οδηγούμαστε. Χωρίς πολεμοχαρή συναισθήματα ή πρόθεση διαφήμισης κατασκευαστών όπλων, πρέπει να συνεχιστεί η ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Πράγματι, ο εκτροχιασμός των οικονομικών και το έλλειμμα του 12% δεν αφήνει περιθώρια για πολλά, όμως η εθνική ασφάλεια είναι προτεραιότητα εάν θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητη χώρα και όχι προτεκτοράτο της Τουρκίας. Θα αναρωτηθείτε, προς τι όλα αυτά;

Το άμεσο πρόβλημα έγκειται στη συνεχή ενίσχυση της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας με ταυτόχρονη μη ενίσχυση της ελληνικής επί σειρά ετών και παράλληλη συσσώρευση πολλών άλυτων επιχειρησιακών προβλημάτων. Κυριότερο η μη λειτουργία των συστημάτων ηλεκτρονικής αυτοπροστασίας των 58 μαχητικών F-16 Block 52+ που ενώ προ ετών έχει ολοκληρωθεί η παραλαβή τους, εξακολουθούν να πετούν “γυμνά”, χωρίς ένα κρίσιμο υποσύστημα βασικότατο για την επιβίωση χειριστών και αεροσκαφών από πυραύλους των πλήρες υποσυστημάτων τουρκικών μαχητικών. Δεν είναι υπερβολή να αναφερθεί ότι σε περίπτωση πολέμου οι Έλληνες αεροπόροι θα εκτελέσουν αποστολή αυτοκτονίας. Δεύτερο σημαντικό πρόβλημα, η μεγάλη μείωση της διαθεσιμότητας των υφιστάμενων αεροσκαφών λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Ό, τι οικονομικό πρόβλημα και αν έχει η χώρα, η μη αγορά ανταλλακτικών σε κατάλληλες ποσότητες και την κατάλληλη ώρα είναι εγκληματική διότι αχρηστεύει κύρια οπλικά συστήματα, μειώνοντας έτσι τη μαχητική ισχύ των δυνάμεών μας. Σε μια περίοδο μάλιστα που η τουρκική πολεμική αεροπορία δεν εκτελεί μόνο παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις νησιών αλλά ακόμα και εικονικούς βομβαρδισμούς νησιών.

 Όσον αφορά τα κύρια οπλικά συστήματα, η Τουρκία πρόκειται να αγοράσει 100 με σκέψεις για 120 F-35 αμερικανικά μαχητικά 4^ης γενιάς με έναρξη παραδόσεων το 2014. Το πρόγραμμα αυτό θα το βρούμε μπροστά μας μετά το 2014 και σίγουρα δεν μπορούμε να απαντήσουμε με απόλυτους αριθμούς μαχητικών, λόγω του κολοσσιαίου κόστους του, δυνάμεθα όμως να αποκτήσουμε μικρότερο αριθμό, μελλοντικά, ώστε να διαθέτουμε αεροσκάφη αντίστοιχων ικανοτήτων και προς αντικατάσταση παλαιότερων που τότε θα φτάνουν το όριο αξιοποίησής τους και ταυτοχρόνως να διατηρήσουμε τον απαιτούμενο αριθμό μαχητικών. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα είναι ο εκσυγχρονισμός από την Τουρκία του συνόλου των μαχητικών F-16 που διαθέτει και η αντίστοιχη πλήρης στασιμότητα της ελληνικής πλευράς. Τα δύο αυτά γεγονότα θα ανατρέψουν δραματικά την υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα, 209 αεροσκάφη πρόκειται να αναβαθμιστούν έως το 2011 με κόστος 1,1 δις. $, κατά προσέγγιση, σε ένα πρόγραμμα που θα φέρει το σύνολο των τουρκικών αεροσκαφών F-16 στο ίδιο επίπεδο με τα 30 νέα F-16 Block 52+ Advanced που παραδίδονται τώρα στην ελληνική πολεμική αεροπορία. Και να επισημανθεί ότι η Τουρκία έχει παραγγείλει και αναμένεται να αρχίσει να παραλαμβάνει αρχές 2012, 30 καινούργια F-16 Block 50+ αξίας 1,78 δις. $. Ακόμα και εάν εξισορροπείται αυτή η απειλή από τα αντίστοιχα ελληνικά, τα 209 εκσυγχρονισμένα μαχητικά δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού. Είναι αμέσου προτεραιότητας ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων ελληνικών μαχητικών F-16 στο ίδιο επίπεδο με τα μαχητικά που παραλαμβάνουμε τώρα, καθώς και των γαλλικών M-2000 στο επίπεδο M 2000-5 που επίσης διαθέτουμε ώστε να ισορροπήσουμε την στρατιωτική ισχύ των αντίπαλων μαχητικών. Διαφορετικά ο κορμός της πολεμικής μας αεροπορίας, που είναι τα μαχητικά 3^ης γενιάς F-16 και M-2000 και αποτελούν την αιχμή της στρατιωτικής μας ισχύος δεν θα δύναται πλέον να αντιπαρατεθούν με την αντίπερα όχθη.

Πολιτικά αυτό ερμηνεύεται με μεγιστοποίηση και εξάπλωση σε άλλους τομείς της τουρκικής επεκτατικότητας διότι θα γνωρίζουν ότι θα έχουν απόλυτη στρατιωτική ισχύ και ότι σε περίπτωση πολέμου η συντριβή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας θα είναι θέμα χρόνου. Αυτό δεν αξίζει σε έναν λαό που έχει πληρώσει τόσο για την ασφάλειά του και ταυτόχρονα έχουν θυσιαστεί δεκάδες Ελλήνων αεροπόροι. Αχτίδα αισιοδοξίας, η πρόσφατη εισήγηση του Ανώτατου Αεροπορικού Συμβουλίου προς την πολιτική ηγεσία, για την αναβάθμιση όλων των αεροσκαφών με στόχο τη μη δραματική ανατροπή τα επόμενα χρόνια της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή μας. Οι φύλακες έχουν γνώση, το ζήτημα είναι η νέα πολιτική ηγεσία τι θα κάνει προς τη διατήρηση της ανεξαρτησίας μας.