Νέες μορφές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας – Νέοι συνεταιρισμοί και εναλλακτικές μορφές οικονομικής δικτύωσης

Νέες μορφές κοινωνικής

και αλληλέγγυας οικονομίας…

Άρθρο των

Δρ. Τάκη Νικολόπουλου (δικηγόρου Πατρών, εξειδικευμένου στο δίκαιο Περιβάλλοντος)

 και Δρ. Δημήτρη Καπογιάννη (οικονομολόγου)

 διδασκόντων στο τμήμα Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Μεσολογγίου

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ «δαίμων ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ» Τ. 97 Οκτωβρίου 2009

Στη μνήμη του πρωτοπόρου έλληνα οικο-νομολόγου και “από-μεγεθυνσιακού”, Σπήλιου Παπασπηλιόπουλου

Δίπλα από την εμπορευματική οικονομία (που υλοποιείται από τους οικονομικούς φορείς και ρυθμίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς), και τη δημόσια ή κρατική (η οποία υλοποιείται από το κράτος με βάση τη αναδιανεμητική αρχή), υπάρχει και η οικονομία που υλοποιείται από τους πολίτες με ίδια πρωτοβουλία και διέπεται όχι από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από την αρχή της αμοιβαιότητας (reciprοcité), της συνεργατικότητας και της εμπιστοσύνης, και ονομάζεται σήμερα κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία (ή παραδοσιακά, τρίτος τομέας).

Πρόκειται για μια έννοια, και κυρίως πρακτική, ζωντανή και δυναμική, με πολύπλοκα και ποικιλόμορφα χαρακτηριστικά, οικονομικά, πολιτικά και συμβολικά, αλλά και οξύμωρα και αντιφατικά στοιχεία. Όπως θα δούμε και στη συνέχεια, τα σύνορα ανάμεσα σ’ αυτές τις οικονομίες δεν είναι στεγανά, και η μία βρίσκεται σε όσμωση με την άλλη, πράγμα που δημιουργεί προβλήματα στην επιστημολογική συγκρότηση της έννοιας. Σε κάθε σφαίρα δηλαδή (πολιτών, κρατική ή δημόσια, και οικονομική-εμπορευματική) συναντάμε οργανώσεις οι οποίες διαπερνώνται, με λιγότερη ή περισσότερη ένταση, από τη αρχή που διέπει τη σφαίρα τους αλλά και από την αρχή των άλλων σφαιρών (E. Dacheux, D. Goujo, 2002). Μια ένωση ή σύλλογος, για παράδειγμα, που ανήκει στη κοινωνική ή αλληλέγγυα οικονομία μπορεί να μη διαπερνάται μόνο από τη αρχή της αμοιβαιότητας αλλά και από τη λογική της αναδιανομής ιδίως για περιπτώσεις όπου ασκείται κατά παραχώρηση δημόσια υπηρεσία (στη πρόνοια και στην υγεία για παράδειγμα), ή την αναζήτηση κέρδους. (Αυτό ισχύει ιδίως για ενώσεις που υλοποιούν προγράμματα οικονομικής επανένταξης ή επαγγελματικής κατάρτισης).

Advertisement

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

ΣΧΟΛΙΟ ΕΝΟΣ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ (του Δ. Αλευρομάγειρου ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1974)
ΓΙΑ…ΤΙΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΕΙ Ο Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ

«Μόλις με πληροφόρησαν ότι στην σημερινή του εκπομπή (13/11/2009) στον τηλεοπτικό σταθμό ΤΗΛΕ ΑΣΤΥ ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, είπε περίπου τα εξής:
Για τον Νίκο Μπελογιάννη:
«Γιατί τον τιμούμε;, τι ήταν ; ένας σταλινικός πράκτορας ,τον οποίον τελικά τον εκτέλεσε η Κεντρώα Κυβέρνηση του Πλαστήρα και όχι οι δεξιοί»…..
Για την αντίσταση κατά της χούντας και το Πολυτεχνείο:
-«Ποιά αντίσταση; Ένας Μουστακαλής, ένας Σαβούρας, ένας Μήνης, ένας Παπανικολάου και τίποτ΄άλλο»…. Το Πολυτεχνείο έγινε γιατί οι Αμερικανοί δεν ήθελαν τον Παπαδόπουλο ο οποίος δεν τους έδωσε διευκολύνσεις για τον πόλεμο του Γιών Κιπουρ, και ο οποίος ήθελε να ομαλοποιήσει την πολιτική ζωή με τον Μαρκεζίνη , θα είχαμε εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974 και έτσι δεν θα είχαμε την καταστροφή της Κύπρου»… Εντάξει, υπήρξαν νεκροί [σ.σ. πάλι καλά]. Κι εμένα μ΄έπιασε ένας ταγματάρχης [σ.σ. Να και αντιστασιακός ο Γιώργος Καρατζαφέρης!] »

ΣΧΟΛΙΟ (Δημήτρη Αλευρομάγειρου)

« Αυτά τα ανιστόρητα και διαστρεβλωμένα είπε σήμερα ο κ. Γ. Καρατζαφερης..

-Το ότι η χούντα του 67 έγινε για να καταστραφεί η Κύπρος , τσιμουδιά…

-Το ότι η χούντα απέσυρε τον Νοέμβριο του 1967, κατά εξευτελιστικόν τρόπο για τον Ελληνικό στρατό, την Μεραρχία που είχε στείλει από το 1964 στην Κύπρο ο Γ. Παπανδρέου, εν συνεννοήσου και κατόπιν αιτήσεως με τον Μακάριο, ενώ ύστερα από την απόσυρσή της η Κύπρος έμεινε γυμνή στις ορέξεις της Τουρκίας ,τσιμουδιά…

-Το ότι ο ίδιος ο χουντικός Παπαδόπουλος είχε προτείνει στους Τούρκους συνομοσπονδία;…τσιμουδιά…

-Για την κορυφαία αντιστασιακή ενέργεια του Αλέκου Παναγουλη την 13 Αυγούστου 1968, τσιμουδιά… [πως αυτό συνδυάζεται με το γεγονός ότι ο ίδιος ο Γ.Καρατζαφερης έχει ζητήσει να τιμηθεί ο Α. Παναγούλης με άγαλμα στη Βουλή;;;;;και παραβρέθηκε φέτος και στο μνημόσυνο την 1η Μαιου;[βέβαια ακουστήκαν αποδοκιμασίες για την παρουσία του, Ελπίζω να μην ξανάρθει..]]

-Για την αντιστασιακή οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα με Σάκη Καραγιωργα, Βασίλη Φίλια, Στρατηγό Ιορδανίδη, Νίκο Κωνσταντόπουλο, ,Γιάννη Κομποτιάτη, Γεράσιμο Νοταρά, Γ.Κουβελάκη, κι εκατοντάδες άλλους…τσιμουδιά…
-Για το κίνημα του Ναυτικού και την ανταρσία του Βέλους, που συγκλόνισε τη χούντα, τσιμουδιά…

-Για την οργάνωση ¨Ελεύθεροι Έλληνες με χιλιάδες Αξιωματικούς;, τσιμουδιά…

-Το ότι η χούντα αποστράτευσε- μόλις μέχρι τον Ιανουάριο του 1968- ,2500 αξιωματικούς[βλέπε περιοδικό Ελένης Βλάχου ,»Γκρηκ Ριπορτ»στο Λονδίνο];,τσιμουδιά…
Λυπάμαι και λυπάμαι πολύ γιατί πολλοί από τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ παρασύρθηκαν από «πατριωτικές κορώνες» του κ. Γ.Κ και έτσι είναι σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων και διάλεξε την μέρα για να υβρίσει και την αντίσταση και τη Δημοκρατία.
Δεν θα αποφύγω να μιλήσω και για τον Νίκο Μπελογιάννη…

ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ!

ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ !
Οι ένοπλοι μηδενιστές,  δεν αξίζουν παρά το χλευασμό μας…

Ηχηρή απάντηση έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στις απειλές που εκτόξευσε εναντίον του η οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς», στην προκήρυξη με την οποία ανέλαβαν την ευθύνη για την επίθεση στο σπίτι του Μίμη Ανδρουλάκη.
Σε ανοιχτή επιστολή, η οποία φέρει τον ειρωνικό τίτλο «Ανοιχτή Δήλωση μετανοίας», ο Μίκης Θεοδωράκης απευθύνεται στους τρομοκράτες:

«Λεβέντες μου, σας καμαρώνω! Είστε οι συνεχιστές του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και του Άρη, σε σύγχρονη εκδοχή. Και γι αυτό η τελευταία ελπίδα του προδομένου Λαού μας. Με τη γενναία σας δημόσια αποκήρυξή μου μού ανοίξατε τα μάτια. Ομολογώ, έστω και καθυστερημένα, ότι υπήρξα ένας ελεεινός και σιχαμερός προδότης-συνεργάτης της χούντας και της αντιλαϊκής Δεξιάς και τώρα μετανιωμένος αποζητώ τη δίκαιη τιμωρία μου».
Και συνεχίζει: «Το σπίτι μου βρίσκεται σε μια μικρή πάροδο της οδού Γαριβάλδη, στην Επιφανούς 1, και, καθώς είμαι ξαπλωμένος, έχω απέναντί μου την πλαγιά του Φιλοπάππου, απ΄όπου σας είναι πανεύκολο να με κάψετε ζωντανό, για να με λυτρώσετε από τις τύψεις που με ζώνουν. Προς τούτο έχω ορθάνοιχτα τα παράθυρά μου για να σας διευκολύνω, με κίνδυνο να πάθω γρίπη. Όμως ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες, όταν έχει να κάνει με terroristes- τιμωρούς όπως εσείς… ».
Η επιστολή φέρει χειρόγραφη υπογραφή του Μίκη Θεοδωράκη κάτω από τη φράση «Je vous remercie» και υστερόγραφο: «Καημένε Παπαδόπουλε, πού είσαι να καμαρώσεις τη σπορά σου…».

Υπενθυμίζεται ότι η προκήρυξη της οργάνωσης έκανε λόγο για «επιφανείς προσωπικότητες της αντι-δικτατορικής αυτοεξορίας, στο Παρίσι της καλοπέρασης, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης», καθώς και για «γνωστούς πρώην αριστερούς με κύρος και διεθνή φήμη, που ξεπληρώνουν τις ολιγοήμερες διακοπές τους στα κρατητήρια της Ασφάλειας με βουλευτικά και υπουργικά αξιώματα

Για το Πολυτεχνείο…

Νεο-Οθωμανισμός (βιβλίο)

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλο του καινούριου συλλογικού τόμου που εκδόθηκε από τις «Εναλλακτικές Εκδόσεις» (σελ. 247):

[…] Ο νεο-οθωμανισμός αποτελεί ολοκλήρωση και επέκταση του ισλαμο-κεμαλισμού, στο πεδίο των εξωτερικών σχέσεων. Η Τουρκία, απέναντι στην εξασθένιση των περισσότερων από τους γείτονες της υιοθετεί μια επεκτατική πολιτική με νέους όρους, δηλαδή έναν συνδυασμό οικονομικής, στρατιωτικής και γεωπολιτικής ισχύος, η οποία χρησιμοποιεί το Ισλάμ και τη στρατηγική συμμαχία με τη Δύση, ως τους δύο πυλώνες της. Η Τουρκία θεωρείται από τους Αγγλοαμερικανούς ως η δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει την επανεμφανιζόμενη Ρωσία. Αυτή η στρατηγική προϋποθέτει την κονιορτοποίηση των βαλκανικών, ειδικά των ορθόδοξων, πληθυσμών, και την «ενοποίησή» τους κάτω από μια νεο-οθωμανική Τουρκία, υπό την υψηλή εποπτεία των Η.Π.Α.

***

Έναντι της Ελλάδας χρησιμοποιείται μια πολυεπίπεδη πολιτική. Κατ’αρχάς, συνεχίζεται ο στρατιωτικός εκβιασμός σε Ελλάδα και Κύπρο, διότι μια νεο-οθωμανική Τουρκία δεν μπορεί να ανεχτεί ένα ελληνικό Αιγαίο, όπως υπογραμμίζει ο Νταβούτογλου, ενώ θέλει να ολοκληρωθεί η εγκατάλειψη της Κύπρου από την Ελλάδα. Όμως, χρησιμοποιεί παράλληλα και τη διπλωματία, την οικονομία, τον πολιτισμό και τις μειονότητες. Και η χειραγώγηση των μειονοτήτων δεν περιορίζεται στις μουσουλμανικές μειονότητες στη Θράκη, αλλά περιλαμβάνει και αυτή των ελληνικών ή «ρωμαίϊκων» μειονοτήτων στην Τουρκία! Έτσι, το Πατριαρχείο και η ελληνική μειονότητα στην Πόλη επιχειρείται να μεταβληθούν στα χέρια των Τούρκων σε όπλο για την υποταγή της Ελλάδας στην τουρκική πολιτική.

***

Ο νεο-οθωμανισμός δεν αποτελεί πλέον μια εξωτερική απειλή  για την Ελλάδα, αλλά συνιστά μια εσωτερική παράμετρο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, δεδομένου ότι έχουν δημιουργηθεί  ομάδες συμφερόντων στην Ελλάδα και την Κύπρο, που προωθούν και υποστηρίζουν τον τούρκικο νεο-οθωμανισμό. Ομάδες συμφερόντων που έχουν ως πυρήνα τους την διεθνοποιημένη και παρασιτική αστική τάξη της Ελλάδας, αλλά επεκτείνονται και σε πολλούς άλλους κύκλους, ιδιαίτερα τους διανοουμένους, τους πολιτικούς, την εκπαίδευση και τα ΜΜΕ. Ένα κλίμα παραίτησης και παρακμής  ευνοεί την νεο-οθωμανική στρατηγική.

***

Ωστόσο η αντίσταση είναι εφικτή. Προϋποθέτει όμως την απόρριψη της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., τη συγκρότηση ενός βαλκανικού πόλου, ικανού να αντιπαρατεθεί επί ίσοις όροις στον μικρασιατικό όγκο, και την επιλογή ενός μοντέλου αποκέντρωσης και  αυτόκεντρης ανάπτυξης που η οικολογική και οικονομική πραγματικότητα καθιστά αναγκαιότητα για τον 21^ο  αιώνα,. Προπαντός, απαιτείται μια πνευματική επανάσταση, η διαμόρφωση ενός νέου οράματος για τον ελληνισμό. […]

Η Δραγώνα των «ελληνοπαίδων»…

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

    ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ   

    Αθήνα, 9 Νοεμβρίου 2009    

    […] Με απόφαση του Πρωθυπουργού, Γιώργου Α. Παπανδρέου, και του αρμοδίου Υπουργού αντιστοίχως, ορίζονται οι ακόλουθοι Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς:   

    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

    Ειδική Γραμματεία Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων

    Δραγώνα Θάλεια, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών […]

 

Για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί Δραγώνα μπορείτε να ρίξτε μια ματιά στο: Θάλεια Δραγώνα: χωρίς έθνος, χωρίς πατρίδα ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΤΥΧΙΟ

Πάντως ο σημερινός «Στάθης» στην «Ελευθεροτυπία «έγραψε» και με λόγο και με σκίτσο:

[…] Εγραψε χθες το «Εθνος»: «Ιδιαιτέρως εμπνευσμένη η επιλογή της κυρίας Θάλειας Δραγώνα για τη θέση του γενικού γραμματέα στο υπουργείο Παιδείας. Με την ίδια λογική θα μπορούσε να αναλάβει υφυπουργός και η κυρία Ρεπούση…»!

Το βρίσκω διαβολικά λογικό. Αν μάλιστα μετακληθεί και ο κ. Σόρος για να μας συγγράψει την αληθινή ιστορία της ασυνέχειας στην καλλιέργεια της πατάτας ανάμεσα στα έθνη, θα ‘χουμε αγγίξει το τέλειο στα ελληνικά γράμματα για τα αεί κούτσουρα και τους διά βίου ραγιάδες.

…………………………..

Πάντως το δίδυμο μίσες Diamantopoulos και κυρίας Δραγώνα με τη «μία να κόβει και την άλλη να ράβει» (καθώς έλεγαν οι γιαγιάδες στη Σμύρνη πριν τη νίλα του Δράμαλη στο Καζίνο Λουτρακίου) προοιωνίζεται νέες λαμπρές στιγμές του Διαφωτισμού made in Greece… […]

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=100688

Δεκαοκτώ λόγοι για να μην κάνετε στα παιδιά σας το εμβόλιο κατά της γρίπης

Άρθρο του Bill Sardi

Είναι σημαντικότερο σήμερα να προστατέψετε τα παιδιά σας και τους δικούς σας από το εμβόλιο της νέας γρίπης αντί από την ίδια τη γρίπη. 

Εν περιλήψει, οι λόγοι είναι οι εξής:

• 1. Η αποκαλούμενη γρίπη των χοίρων είναι απλώς μια ακόμη γρίπη.

Δεν είναι ασυνήθιστα θανατηφόρα. Στην πραγματικότητα, η γρίπη των χοίρων (του ιού H1N1) είναι λιγότερο θανατηφόρα από πολλές άλλες επιδημίες γρίπης. Κανένα από τα πρώτα 1.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα της νέας γρίπης στην Ιαπωνία και την Κίνα δεν κατέληξε σε θάνατο. Τα αμερικάνικα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών αναφέρουν ότι 36.000 Αμερικάνοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη γρίπη, αλλά, ωστόσο, σε μια περίοδο 9 μηνών (από το Μάρτιο έως και τον Αύγουστο του 2009) η νέα γρίπη προκάλεσε το θάνατο μόνο 500-600 ανθρώπων στις ΗΠΑ. Η γρίπη των χοίρων έχει ήδη περάσει από το Νότιο ημισφαίριο κατά την επικίνδυνη για αυτό εποχή γρίπης χωρίς καμ προειδοποίηση.

Ο Π.Ο.Υ. παρουσιάζει μόνο τις υπερβολικές αναφορές σχετικά με την εισαγωγή ατόμων στο νοσοκομείο λόγω γρίπης.

Η έκθεση στη γρίπη και η ανάπτυξη με φυσικό τρόπο αντισωμάτων παρέχει προστασία και για μελλοντικές  ενώ αντίθετα, η τεχνητή ανάπτυξη αντισωμάτων μέσω των εμβολίων είναι πιο προβληματική από τη φυσική έκθεση στον ιό της γρίπης. Όταν από το καλοκαίρι του 2009 οι Αμερικανοί εκτέθηκαν στον ιό της γρίπης των χοίρων Η1Ν1, εκδηλώθηκαν πολύ λιγότεροι θάνατοι και εισαγωγές σε νοσοκομείο από ό,τι συνήθως εκδηλώνεται με την εποχιακή γρίπη.

• 2. Οι αρχές δημόσιας υγείας παραδέχονται έμμεσα ότι οι προηγούμενες εκστρατείες εμβολιασμών για τη γρίπη δεν είχαν καμιά αξία.

Είναι η πρώτη φορά σήμερα που συστήνεται ταυτόχρονα εμβολιασμός και για την εποχιακή και την επιδημική γρίπη. Και τα δυο είδη εμβολίων γρίπης απαιτούν δυο δόσεις, λόγω του ότι η μια δόση αποτυγχάνει να δημιουργήσει αρκετά αντισώματα. Τα πολύ μικρά παιδιά και οι πολύ ηλικιωμένοι, οι ομάδες υψηλού κινδύνου δηλαδή, μπορεί να μην δημιουργήσουν επαρκή αντισώματα ύστερα από τον εμβολιασμό για γρίπη. Αυτό αποτελεί μια παραδοχή του γεγονότος ότι οι προηγούμενες εκστρατείες εμβολιασμών κατά της γρίπης ήταν στην πραγματικότητα άχρηστες. Οι ίδιοι άνθρωποι που κυκλοφόρησαν τα άχρηστα εμβόλια του παρελθόντος σήμερα σας προτείνουν το νέο εμβόλιο γρίπης. Θα τους εμπιστευτείτε αυτή τη φορά;

• 3. Εκτός από την αποτυχία παραγωγής αρκετών αντισωμάτων με τα εμβόλια, τα εμβόλια κατά της γρίπης των χοίρων σας προσφέρονται από ανθρώπους οι οποίοι προηγούμενα ήταν ανίκανοι να δημιουργήσουν ένα εμβόλιο εποχικής γρίπης που να ταιριάζει με το στέλεχος του ιού της γρίπης που αφορούσε. Τα τελευταία χρόνια οι εμβολιασμοί για γρίπη ήταν εντελώς άχρηστοι επειδή το στέλεχος του ιού της γρίπης που ήταν υπό μετάδοση δεν ταίριαζε με το στέλεχος του ιού της γρίπης που είχε το εμβόλιο. Οι αρχές ισχυρίζονται ότι το στέλεχος του ιού που μεταδίδεται στα μέσα Σεπτέμβρη του 2009 είναι ο Η1Ν1 της γρίπης των χοίρων, ο οποίος φαίνεται να είναι λιγότερο επιθετικός σε σχέση με τα προηγούμενα στελέχη του ιού της εποχικής γρίπης. Αν τα στοιχεία αυτά είναι σωστά, τότε γιατί να κάνουμε το εμβόλιο της εποχικής γρίπης αυτό το χρόνο;

• 4. Τέσσερις τουλάχιστον διαφορετικές εταιρείες θα παρασκευάσουν τα εμβόλια πιθανόν με διαφορετικές πρόσθετες ουσίες (τις αποκαλούμενες ανοσο-ενισχυτικές) και διαφορετικές τεχνικές μεθόδους η καθεμία. Οι δυο δόσεις του θα είναι αρχικά σε ένα φιαλίδιο αλλά σε περίπτωση έλλειψη προσφοράς, αυτές θα αραιώνονται προκειμένου να παραχθούν περισσότερες δόσεις για να προστεθούν αργότερα ανοσο-ενισχυτικές ουσίες που θα προκαλέσουν μια ισχυρότερη ανοσολογική αντίδραση. Οι ανοσο- ενισχυτικές ουσίες που προστίθενται στα εμβόλια προκειμένου να επαυξήσουν την παραγωγή αντισωμάτων μπορεί να προκαλέσουν αυτοάνοσες αντιδράσεις. Τέτοιες ανοσο-ενισχυτικές ουσίες είναι:

•  ο υδράργυρος που βρίσκεται στην ουσία θυμεροζάλη (thimerosal), 
• το αλουμίνιο και 
• το σκουαλένιο (squalene). 

Θα αφήνατε ποτέ τα παιδιά σας να κάνουν ένεση με μόλυβδο; Τότε γιατί υπογράφετε ένα έντυπο συναίνεσης για να γίνει ένεση στα παιδιά σας με υδράργυρο που είναι πολύ πιο τοξικός για τον εγκέφαλο απ’ ό,τι ο μόλυβδος; Ο υδράργυρος μπορεί στην κυριολεξία να κάψει τον εγκέφαλο των παιδιών μας.

Αβέβαιο το μέλλον της Πολεμικής Αεροπορίας…

Του Αθ. Β. Αθανασόπουλου

Το πρόβλημα γνωστό. Η Τουρκία επί σειρά δεκαετιών ασκεί επεκτατική πολιτική εις βάρος της χώρας μας. Οι συμπολίτες μας το αναγνωρίζουν αυτό υπομένοντας την επένδυση αστρονομικών ποσών για την ασφάλεια της χώρας. Λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης της Ελλάδας και του τρόπου αμφισβήτησης της κυριαρχίας μας από την Τουρκία, η στρατιωτική απειλή είναι κυρίως αεροναυτική με την τουρκική πολεμική αεροπορία να αποτελεί το πρώτο εργαλείο πίεσης εναντίον μας. Γεγονός που προ πολλού έχει αναγνωριστεί από τις πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες της χώρας και έχει αποφασιστεί πρωτίστως η ενίσχυση της αεροπορίας. Οι Έλληνες χειριστές καθημερινά δίνουν τη μάχη υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας έναντι της αεροπορίας της “γείτονος” που κυριολεκτικά εισβάλλει στο Αιγαίο. Η μάχη αυτή είναι αληθινή, σκληρή και θανάσιμη. 115 χειριστές μας έχουν σκοτωθεί και 197 μαχητικά έχουν συντριβεί από το 1975 έως το 2006 (ΤΑ ΝΕΑ, 3-4 Ιουνίου 2006) είτε κατά τις αναχαιτίσεις των τουρκικών μαχητικών είτε κατά την πολύ εντατική εκπαίδευση που μας επιβάλλει η επιθετικότητα της Τουρκίας.

Το ζητούμενο, να μην είναι άδικος ο θάνατός τους ούτε να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων τα κολοσσιαία ποσά που έχουν στερηθεί οι πολίτες για την ασφάλεια τους και κυρίως να μην αχρηστευτούν οι Ένοπλες Δυνάμεις και μείνουν απροστάτευτοι στις επιβουλές της “φίλης” και “συμμάχου”. Διότι εκεί οδηγούμαστε. Χωρίς πολεμοχαρή συναισθήματα ή πρόθεση διαφήμισης κατασκευαστών όπλων, πρέπει να συνεχιστεί η ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Πράγματι, ο εκτροχιασμός των οικονομικών και το έλλειμμα του 12% δεν αφήνει περιθώρια για πολλά, όμως η εθνική ασφάλεια είναι προτεραιότητα εάν θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητη χώρα και όχι προτεκτοράτο της Τουρκίας. Θα αναρωτηθείτε, προς τι όλα αυτά;

Το άμεσο πρόβλημα έγκειται στη συνεχή ενίσχυση της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας με ταυτόχρονη μη ενίσχυση της ελληνικής επί σειρά ετών και παράλληλη συσσώρευση πολλών άλυτων επιχειρησιακών προβλημάτων. Κυριότερο η μη λειτουργία των συστημάτων ηλεκτρονικής αυτοπροστασίας των 58 μαχητικών F-16 Block 52+ που ενώ προ ετών έχει ολοκληρωθεί η παραλαβή τους, εξακολουθούν να πετούν “γυμνά”, χωρίς ένα κρίσιμο υποσύστημα βασικότατο για την επιβίωση χειριστών και αεροσκαφών από πυραύλους των πλήρες υποσυστημάτων τουρκικών μαχητικών. Δεν είναι υπερβολή να αναφερθεί ότι σε περίπτωση πολέμου οι Έλληνες αεροπόροι θα εκτελέσουν αποστολή αυτοκτονίας. Δεύτερο σημαντικό πρόβλημα, η μεγάλη μείωση της διαθεσιμότητας των υφιστάμενων αεροσκαφών λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Ό, τι οικονομικό πρόβλημα και αν έχει η χώρα, η μη αγορά ανταλλακτικών σε κατάλληλες ποσότητες και την κατάλληλη ώρα είναι εγκληματική διότι αχρηστεύει κύρια οπλικά συστήματα, μειώνοντας έτσι τη μαχητική ισχύ των δυνάμεών μας. Σε μια περίοδο μάλιστα που η τουρκική πολεμική αεροπορία δεν εκτελεί μόνο παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις νησιών αλλά ακόμα και εικονικούς βομβαρδισμούς νησιών.

 Όσον αφορά τα κύρια οπλικά συστήματα, η Τουρκία πρόκειται να αγοράσει 100 με σκέψεις για 120 F-35 αμερικανικά μαχητικά 4^ης γενιάς με έναρξη παραδόσεων το 2014. Το πρόγραμμα αυτό θα το βρούμε μπροστά μας μετά το 2014 και σίγουρα δεν μπορούμε να απαντήσουμε με απόλυτους αριθμούς μαχητικών, λόγω του κολοσσιαίου κόστους του, δυνάμεθα όμως να αποκτήσουμε μικρότερο αριθμό, μελλοντικά, ώστε να διαθέτουμε αεροσκάφη αντίστοιχων ικανοτήτων και προς αντικατάσταση παλαιότερων που τότε θα φτάνουν το όριο αξιοποίησής τους και ταυτοχρόνως να διατηρήσουμε τον απαιτούμενο αριθμό μαχητικών. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα είναι ο εκσυγχρονισμός από την Τουρκία του συνόλου των μαχητικών F-16 που διαθέτει και η αντίστοιχη πλήρης στασιμότητα της ελληνικής πλευράς. Τα δύο αυτά γεγονότα θα ανατρέψουν δραματικά την υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα, 209 αεροσκάφη πρόκειται να αναβαθμιστούν έως το 2011 με κόστος 1,1 δις. $, κατά προσέγγιση, σε ένα πρόγραμμα που θα φέρει το σύνολο των τουρκικών αεροσκαφών F-16 στο ίδιο επίπεδο με τα 30 νέα F-16 Block 52+ Advanced που παραδίδονται τώρα στην ελληνική πολεμική αεροπορία. Και να επισημανθεί ότι η Τουρκία έχει παραγγείλει και αναμένεται να αρχίσει να παραλαμβάνει αρχές 2012, 30 καινούργια F-16 Block 50+ αξίας 1,78 δις. $. Ακόμα και εάν εξισορροπείται αυτή η απειλή από τα αντίστοιχα ελληνικά, τα 209 εκσυγχρονισμένα μαχητικά δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού. Είναι αμέσου προτεραιότητας ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων ελληνικών μαχητικών F-16 στο ίδιο επίπεδο με τα μαχητικά που παραλαμβάνουμε τώρα, καθώς και των γαλλικών M-2000 στο επίπεδο M 2000-5 που επίσης διαθέτουμε ώστε να ισορροπήσουμε την στρατιωτική ισχύ των αντίπαλων μαχητικών. Διαφορετικά ο κορμός της πολεμικής μας αεροπορίας, που είναι τα μαχητικά 3^ης γενιάς F-16 και M-2000 και αποτελούν την αιχμή της στρατιωτικής μας ισχύος δεν θα δύναται πλέον να αντιπαρατεθούν με την αντίπερα όχθη.

Πολιτικά αυτό ερμηνεύεται με μεγιστοποίηση και εξάπλωση σε άλλους τομείς της τουρκικής επεκτατικότητας διότι θα γνωρίζουν ότι θα έχουν απόλυτη στρατιωτική ισχύ και ότι σε περίπτωση πολέμου η συντριβή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας θα είναι θέμα χρόνου. Αυτό δεν αξίζει σε έναν λαό που έχει πληρώσει τόσο για την ασφάλειά του και ταυτόχρονα έχουν θυσιαστεί δεκάδες Ελλήνων αεροπόροι. Αχτίδα αισιοδοξίας, η πρόσφατη εισήγηση του Ανώτατου Αεροπορικού Συμβουλίου προς την πολιτική ηγεσία, για την αναβάθμιση όλων των αεροσκαφών με στόχο τη μη δραματική ανατροπή τα επόμενα χρόνια της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή μας. Οι φύλακες έχουν γνώση, το ζήτημα είναι η νέα πολιτική ηγεσία τι θα κάνει προς τη διατήρηση της ανεξαρτησίας μας.

 

 

 

‘Θέλω να χορεύω και να κάνω εμετό’

Το διαβάσαμε στους «Ιθαγενείς» και το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο:

Η καθίζηση των μεσοστρωμάτων στην Ελλάδα  

1. Η διεύρυνση των μεσοστρωμάτων στη μεταπολίτευση

Η κρίση της μεταπολίτευσης δεν είναι μόνον κρίση οραμάτων, ιδεών, κομμάτων ή κρίση πολιτισμού. Είναι μια κρίση συνολική, που αφορά ολόκληρο τον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό. Κι εάν πλέον, πολύ συχνά, γίνονται αναφορές στις πολιτικές ή στις ιδεολογικές διαστάσεις της κρίσης, η κοινωνική της διάσταση παραμένει μέχρι σήμερα σχεδόν άρρητη, λες και οι ποικιλώνυμοι αναλυτές και σχολιαστές των δημόσιων πεπραγμένων της χώρας να θέλουν να την ξορκίσουν. Κι όμως, αυτή ερμηνεύει σε βάθος την φύση των αδιεξόδων που βιώνουμε σήμερα σε τούτο το παράταιρο ελληνικό τέλμα και, πέρα από την ερμηνεία ορισμένων φαινομένων, μπορεί να εξηγήσει και την ανυπαρξία των διεξόδων που αναζητούμε στην παρούσα περίοδο. Αλλά ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.

Έχουμε αναφερθεί πάρα πολλές φορές από τις σελίδες της Ρήξης και του Άρδην, το πώς η μεταπολίτευση –κύρια δια της πασοκικής αλλαγής– προκάλεσε την εντυπωσιακή διεύρυνση των μεσαίων τάξεων, σηματοδότησε την αναβάθμιση διάφορων εργατικών και αγροτικών στρωμάτων. Και γνωρίζουμε όλοι, ότι τούτο συνέβη με τους όρους της σοσιαληστείας και του πασοκικού αμοραλισμού της δεκαετίας του 1980, η οποία επιφύλασσε την διαστροφή όλων των λαϊκών θεσμών και υποδομών σε μηχανισμούς ιδιοποίησης του κοινωνικού πλούτου, από τις συνδικαλιστές, κρατικές και τοπικο-αυτοδιοικητικές γραφειοκρατίες.

Αυτή η διαδικασία θα ολοκληρωθεί σ’ ένα δεύτερο κύμα μετασχηματισμών, οι οποίοι θα ολοκληρωθούν κατά την διάρκεια της εκσυγχρονιστικής περιόδου και θα αλλάξουν ριζικά την όψη της χώρας μας, βυθίζοντάς τη κοινωνικά σε μια πολύ δύσκολη αντίφαση. Σ’ αυτήν την φάση ολοκληρώνεται τόσο η διεύρυνση των μεσοστρωμάτων, όσο και η παρασιτοποίησή τους, η εξάρτησή τους είτε από το κράτος (είτε ως δημόσιοι υπάλληλοι, ή ως καταναλωτές επιδοτήσεων και επιδομάτων) είτε από τις τράπεζες.

Να τον χαίρονται το σύντροφο οι “ενωμένοι αριστεροί”…

Προσοχή, μην αποπροσανατολιστείτε! Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι η κλασική απολογητική των κρυπτοχιτλερικών υπέρ της “απλής διέλευσης” των στρατευμάτων του Άξονα από την Ελλάδα που  ”θα μας είχε γλιτώσει από τόσα βάσανα“. Είναι μνημείο “αριστερής αντεθνικιστικής” κριτικής… (οι υπογραμμίσεις δικές μου)

28η Οκτωβρίου: 

Ο πόλεμος που τελικά δεν ήταν “τρικούβερτο γλέντι”

Του Νάσου Θεοδωρίδη*

69 χρόνια μετά την τραγωδία του θανάτου και της αναπηρίας δεκάδων χιλιάδων φαντάρων, έχει έρθει η ώρα για μια ψύχραιμη ιστορική αποτίμηση που να απαντάει στο ερώτημα αν τελικά βγήκε κερδισμένη η ελληνική κοινωνία από μια εξ αντικειμένου σύμπλευση με το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στην οποία οδηγήθηκε από τον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, προκειμένου να αποτραπεί η απλή διέλευση ενός άλλου φασιστικού στρατού, με μόνο επιχείρημα ότι ο δεύτερος στρατός ήταν «ξένος» (αλλά εξίσου φασιστικός). Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Η άγρια σύγκρουση που ξετυλίχτηκε πάνω στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας έδειξε ανάγλυφα την ταξική της φύση. Στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή. Πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάντσες τους έδιναν τις διαταγές. Και ακόμα πιο πίσω, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, ο αρχιστράτηγος Παπάγος και το επιτελείο της «Αυτού Μεγαλειότητας»…

Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο πρώτος είναι ότι οι φαντάροι μας με εφ’ όπλου λόγχη στείλανε τους δειλούς εχθρούς στα βάθη της Αλβανίας. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο ελληνικός στρατός ήταν προετοιμασμένος γι’ αυτή τη σύγκρουση. Ήδη από την άνοιξη1939 το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε καταστρώσει ανάλογα σχέδια. Και από τον Ιούνη 1940 ο ελληνικός στρατός βρισκόταν ουσιαστικά σε κατάσταση «μυστικής επιστράτευσης». Στα σχολικά βιβλία και στα πατριωτικά αφιερώματα η «θέληση» και το «φρόνημα» ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για το «έπος της Αλβανίας». Η αλήθεια είναι ότι ήταν η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της ιταλικής επίθεσης -με όλες τις δυσκολίες ανεφοδιασμού από τα ακατάλληλα λιμάνια της Αλβανίας- και μια πολύ ισχυρή ελληνική στρατιωτική μηχανή.

Επίσης αποκρύπτεται ότι υπήρχαν πολλοί που αρνούνταν να υποταχτούν σε αυτήν τη χαρούμενη εικόνα της “εθνικής πανστρατιάς”. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Θ. Χατζής, μετέπειτα γραμματέας του ΕΑΜ αναφέρει στις αναμνήσεις του ότι στις αρχές Νοέμβρη εκτελέστηκαν επί λιποταξία τέσσερις φαντάροι του συντάγματός του, επειδή είχαν λείψει μόνο μια μέρα και ξαναγύρισαν: «Απογοήτευση και πένθος έπεσε στο Σύνταγμα. Στην πορεία μάθαμε πως και σε άλλα Συντάγματα έγιναν παρόμοιες δίκες για μικρές πειθαρχικές παραβάσεις και επακολούθησαν διαδοχικές εκτελέσεις, κατά περίεργη «συγκυρία» μόνο Μακεδόνων που μιλούσαν τη σλαβική γλώσσα και όλοι τους σχεδόν ήταν χαρακτηρισμένοι «βουλγαροκομμουνιστές».

Ήταν και κάτι άλλο που ερέθιζε τους φαντάρους. Οι καλαμαράδες της Αθήνας παρουσίαζαν τον πόλεμο σαν τρικούβερτο γλέντι με χαρές και τραγούδια για τους Έλληνες φαντάρους. Κρύβανε την πραγματικότητα. Συνήθως στα αφιερώματα για την 28η Οκτωβρίου, βλέπουμε επίκαιρα της εποχής με τα πλήθη ενθουσιασμένα να χαιρετάνε εκείνους που φεύγουν για το μέτωπο. Πράγματι, κάθε φορά που αρχίζει ένας τέτοιος πόλεμος, η πλειοψηφία παρασύρεται από ένα κύμα εθνικισμού και πολεμόχαρων αισθημάτων. Όμως, καθώς περνούν οι μέρες, φανερώνεται όχι μόνο η φρίκη του πολέμου αλλά και ποιος την πληρώνει, οπότε οι διαθέσεις αλλάζουν.

Ο Δ. Λουκάτος καταγράφει αυτή την αλλαγή στο ημερολόγιο που κρατούσε και έχει δημοσιευτεί με τίτλο «Οπλίτης στο Αλβανικό Μέτωπο Ημερολογιακές Σημειώσεις 1940-’41»: «Ένα περίεργο πράγμα. Κανείς απ΄ όλους τους «Εμπέδους» δεν θέλει να φύγει για το Μέτωπο. Όλοι θα ‘τανε ευτυχείς αν τους κρατούσανε εδώ. Πού είναι λοιπόν τα φανταχτερά λόγια ‘οι φαντάροι μας αδημονούν να μεταβούν εις την πρώτην γραμμήν;’».

* Ο Νάσος Θεοδωρίδης είναι μέλος του ΣΥΝ και της Αντιεθνικιστικής Κίνησης

Και φυσικά δημοσιεύτηκε στην “Αυγή” (και αυτή να τη χαίρεστε…):
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=500456